Lezgînê Çalî di nifîsa xwe ya di malpera Nefelê da ji kurdên Wanê gazineke pir bi heq û pir di cî da dike, dibêje ji bo bihîstina hawareke bi kurdî wî pir bala xwe daye hemû weşanên erdhejê, lê yek dengekî bi kurd jî neketiye guhê wî.
Rast dibêje, dewleta tirk pişta kurdan şikandiye, zimanê kurdî ketifye komayê. Li bajaraên Kurdistanê êdî li ber mirinê ye û niqika xwe ya dawî davêje.
Ji ber ku dewlet û hukûmeta AKP-ê mirina zimanê kurdî dibîne loma jî nig dikute erdê û naxwaze hebûna kurdan nas bike û zimanê kurdî bike zimanê perwerdeyê.
Mixabin siyasetmedarên kurd têkiliya di nabêna asîmîlasyonê înkarkirina kurdan da nabînin. Kurd asîmîle dibin loma dewlet nêzî çareseriyê nabe.
Lê li Wanê û gundên wê nebihîstina ”hawareke bi kurdî” têkiliya wê hinekî jî bi nîjadperestiya medyaya tirk heye.
Medyaya tirk weşanaxwe bi tirkî dike, naxwaze yek gotina kurdî jî di kanalên wan da belav bibe. Û miletê mej î nezan e, di kurdîaxaftinê da israr nake.
Lê ali alî din kêmasî û qusûra medyaya kurd jî heye.
Dibê ajans û kanalên kurdan , bi taybetî jî yên Kurdistana başûr(belkî destûr nadin Roj TV-ê, ez nizanim), kurd1, TRT6, Dunya TV û yên din tim li wir bûna û bi xelkê ra bi kurdî bipeyiviyana û programên xwe bi kurdî pêşkêş bikirana.
Lê heger kesî ev wezîfeya xwe neanîye cî, ya jî kêm aniye cî, ev kêmasiya medyaya kurd e. Mixabin di meseleyên wiha da tirk ji me çapiktir û zîrektir in....
Dibê em vî hesabî ji medya kurd bipirsin, wan rexne bikin, çima karê xwe nekirin?
XXX
Dibê kurd bang li parlamenterên AKP-ê yên kurd bikin, bibêjin ka hûn li ku ne, çima hûn dengê xwe nakin, çima hûn li dijî vê terora dewletê, vê çavsoriye Erdogan dernakevin?
Erdhej nebes e, pûlisên hujûmeta AKP-ê jî heryek sêwanek di destan da û li Wanê û Ercîsê li ser pişta milet in, bi sêwan û gazê dajon ser nerazîbûn û protestoyeke herî biçûk.
Esas berî hilbijartinan Erdogan haziriya vê rojê kir, hemû kesên ku di rojeke wiha da kanîbûn dengê xwe bikin, li dijî Erdogan rabin tasfiye kirin û kesên reben, pepûk xistin dewsa wan.
AKP-ê berî hilbijartinan li hemberî PKK-ê û BDP-ê haziriye şerekî mezin û van êrîşan dikir, loma jî hemû parlamenterên ku tamara kurdayetiyê pê ra hebû negirtin lîsteyan û kesên "xulamok" xistin dewsa wan û kirin parlamenter.
Li hemberî wê tasfiyeya mezin ya Erdogan her kes matmayî mabû, gelk kesî sebebê vê tasfiyeya baş fêm nedikir…
Berî hilbijartinan tasfiyeya kesên hinekî kurd û hilbijartina hin kesên reben û emirqûlî bi plan û program bû, ji bo ku di rojeke wiha da li hemberî siyaseta AKP-ê û Erdogan dernekevin.
Tiştî îro dibe ev e.
XXX
Bêguman dibê kurd li hemberî irqçîtî û nîjadperstiya tirk bêdeng nemînin, nerazîbûna xwe nîşan bidin. Lê li alî din Anli, Canbaş û nîjadperestên tirk yên din uzrê xwe bixwzin ya nexwzin rastiye heyî naguhre; tirk bi çavên dijmin li me dirênin, me ji xwe nahesibînin.
Çimkî em ne tirk in û di ser da jî em doza azadî û serxwebûna xwe dikin. A tirk jî ji ber vê yekê ya nî ji ber ku em kurd in û naxwazin bibin tirk, loma ji me hez nakin û bi çavê neyar li me dinêrin.
Li dijî nîjadprestiyê derketin tiştek e, lê îcbarkirina însanan uzrekî sexte tiştekî din e. Herkes dizane ku uzrê Anli û Canbaşê ne ji dil e, mecbûrî ye, ji bo ku karê xwe wenda nekin.
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar