Bêhurmetiya li hemberî Seîdê Kurdî !

Kovara Sizinti kovareke îslamî û nêzî rojnameya Zamanê û kanala Samanyolu ye. Berpirsiyarên kovarê, rismekî Bedîuzzeman Seîdê Kurdî yê li ser hespê û ala tirk di dest da weke fotomontaj kirine kapaxa kovarê hejmara 389-an.

Seîdê Kurdî ku hetanî dawiya jiyana xwe li dijî kemalîzmê û nîjadperestiya tirk derket û ji bo wê yekê jî hêzên kemalîst û nîjadperst zulm û neheqiyeke mezin lê kirin û ew bi salan bi darê zorê li sirgûnê hîştin, nehîştin here li welatê xwe bijî.

 Mîratxurên eynî îdeolojiyê yên îslamî îro radibin bêedebiyeke wiha li alimekî kurd dikin û wî weke nîjadperestekî tirk nîşan didin.

Tiştê hatiye kirin, ne tenê bêhurmetî, bêexlaqî û heqareteke li şexsiyeta Seîdê Kurdî ye, her wisa heqareteke li tevayiya miletê kurd e jî…

Lê yên bi kirin û heqaretên wiha biçûk dikevin bêguman ne Bedîuzzeman Seîdê Kurdî û kurd in, nîjadperestên xwediyê vê bêxlaqiyê ne.

Bi vê bêhurmetî û heqarata wan ya li hemberî Seîdê Kurdî, kurdan û dîndarên kurd hinekî din jî ew nas kirin û durûtiya wan dîtin.

Her kirin û heqareteke wiha ya li mezin, alim û miletê kurd, kurdên herî nezan jî bêtir dike kurd û eşq û evîna kurdayetiyê di dilê wan da geştir dike.


XXX

Li hemberî siyaseta hukûmeta AKP-ê ya asîmîlasyonîst û nîjadperest û pêşketinên cîhana modern hebûna zimanê kurdî rûbirûyê xetereke pir mezin û tunebûnê ye.
Weke kurd em nikanin siyaseta dewleta tirk û pêşketinên cîhana modern rawestînin.
Lê wek kurdên bîrewer hin tiştên ku em bikanibin bikin hene.
Mesela nivîskar, edîb û ranakbîrên kurd dibê bi kurdî binivîsin û di vê şêla xwe da israr bikin.
Nivîsandina bi kurdî êdî ne meseleyeke hezkirinê ye, wezîfeyeke walatparêzî, ronakbîrî, ûjdanî û siyasî ye. Her kurd dibê bi çavê liberxwedana netewî li nivîsandina kurdî binêre.
Nivîsandin û axaftina bi kurdî, bi qasî têkoşîn û liberxwedana şerê gerîla girîng û birûmet e. Ji bo ku ev ziman serbest bibe û bibe zimanê perwerdeya zarokên me her roj bi dehan gerlîla canên xwe feda dikin.
Siyasetmedar, nivîskar, hunermend û ronakbîrên kurd jî dibê berpirsiyarî û mesûliyetên xwe yên ronakbîrî û bînin cî û miheqeq bi kurdî binivîsin.
Roja roja xîretê û liberxwedana di her warî da ye, roja nivîsandina bi kurdî ye. Mecbûrîyet û pêwîstiyeke zarûrî ne tê da, nivîsandina bi tirkî bêmesûliyetî, bêûjdanî û piştgiriya asîmîlasyona dewleta tirk e.