Erdogan û demagojî

Erdogan di civîna partiya xwe da li hemberî PKK-ê dîsa weke sûtalekî kolanên Kasimpaşayê peyivîye, dîsa ji birêvebir û lîderên PKK-ê û BDP-ê ra gelek heqaret, gotin û peyvên ne xweş û bêmistewa kirine...


Efendî bi van heqaretan jî qîma xwe neaniye, ji kurdan xwestiye ku ew jî bi dewletê ra li hemberî PKK-ê dest bi şer bikin.


Li cîhanê renetele pir in, lê li Tirkiyê mêrik bûye serokwezîr. Goitnên wisa dike zarok pê dikene. Mêrik bêheya û bêfedî ji kurdan ra dibêje rabin kesê ji bo azadiya kurdan şer dikin bikujin, bibin korîcî, bibin neyarê qewmê xwe.


Erdogan weke hercar di vê axaftina xwe da jî israra xwe ya di şer da dîsa dubare dike û sond dixwe ku ewê PKK-ê biqedînin.


Ev jî tê wê maneyê ku hukûmetê hîn dev ji siyaseta înkar û îmhaya kurdan bernedaye.


Tiştek pir vekirîye, heta ku dewlet, AKP ya jî Erdogan di qedandina PKK-ê da israr bikin şer ranaweste û mesele kurd jî qet çareser nabe.


Roja ku serokwezîrê Tirkiyê yê lûmpen û devpîs dev ji xeberan, heqaretê û qedandina PKK-ê berda û termînolojiyeke siyasî bikaranî û PKK jî weke hêzeke miletê kurd û nûnerekî kurdan qebûl kir, wê demê meriv dikane bibêje ku hukûmet dixwaze meselê çareser bike.


Wê demê bi rastî jî şer dikane raweste, wê demê bi rastî jî mesele dikane çareser bibe.


Heta ku Erdogan li hemberî PKK-ê û BDP-ê, li hemberî kadir, endam û birêvebirên wan vê uslûba xwe ya êrîşkar, bêmistewa û dijminana bidomîne ne mimkûn e ku tu pêşketin çêbe, şer û kuştin rawestin.


Dewleta ku bixwaze miheqeq PKK-ê biqedîne û ji bo vê yekê her roj bi tonan bombe bi ser serên keç û lawên kurdan da bibarîne ne dostê kurda ye, ewê kurdan jî biqedîne.


Qedandin û şikandina PKK-ê, têkbirin û şikandina mieltê kurd e, şikandina tevgera kurd ya netewî ye.


Kurd ne zarok in, kurd vê nêta hukûmetê û Erdogan baş dibînin. Heta ji Erdogan tê bira demagojiyê bike û bibêje kurd û PKK ne eynî tişt in, "PKK dijminê me ye" û kurd jî "birayê me ne.


Roja ku serokwezîrê Tirkiyê yê lûmpen û devpîs dev ji xeberan, heqaretê û qedandina PKK-ê berda û termînolojiyeke siyasî bikaranî û PKK jî weke hêzeke miletê kurd û nûnerekî kurdan qebûl kir, wê demê meriv dikane bibêje ku hukûmet dixwaze meselê çareser bike.


Dewleta ku bixwaze miheqeq PKK-ê biqedîne ne dostê kurda ye, ewê kurdan jî biqedîne.


Qedandin û şikandina PKK-ê, têkbirin û şikandina mieltê kurd e, şikandina tevgera kurd ya netewî ye.


Kurd ne zarok in, kurd vê nêta hukûmetê û Erdogan baş dibînin. Heta ji Erdogan tê bira demagojiyê bike û bibêje kurd û PKK ne eynî tişt in, "PKK dijminê me ye" û kurd jî "birayê me ne.


Zarokê kuçeyên Mêlikahmedê jî êdî bi vê demagojiyê vala naxapin.


PKK û BDP du partiyên kurdan yên herî mezin û herî xurt in. Heger dewlet dixwaze ev şer raweste û bi kurdan ra di nava aştiyê da bijîn, dibê Erdogan û berdevkên wî dev ji neyartiya van partiyan û serokên wan berdin û weke camêran bi wan ra bidin û bistînin.


Yê ku dijminê PKK-ê û BDP-ê be dijminê miletê kurd e jî, tu demagojî û hokabazî nikane vê rastiyê veşêre.
Kurd ne zarok in, vê yekê baş dibînin...

                                                                       XXX

Rejîsorê sînemayê yê tirk Mûstafa Altioklar di Haberturk TV-ê da empatiyeke mêrane nîşan da, yanî xwe xist dewsa kurdan û got:
"Ez ez kurd bûma minê tam serxwebûn bixwesta. Minê ji bo serxwebûneke temam şer bikira. Gava ez dibêjim şer, ez qala têkoşîneke siyasî ya pir cidî dikim. Heger navê vî welatî Kurdistan bûya û min jî weke tirkekî nikanîbûya zimanê xwe bipeyiviyama, nasnameya min qedexe bûya û mahkûmî asîmîlasyonê bibûma sedîsed minê serxwebûn bixwesta. Heta, belkî ez derketama serê çiyê jî."
Bi hêviya ku li Tirkiyê û li Kurdistanê kurd û tirkên weke Altioklar zêde bibin...