08 september 2008

Şiroveya "xewnên" min

Xwendevanên hêja, nivîsa min ya do(Xewnên vegerê) li gor xwe olan da, li ser wê çend meyl ji min ra hatin.

Ji van meylan yek jî ji xwarizyekî min(Abdullah Beskî) e. Ez û Beskî em hevûdu nas nakin, ew ne xwarziyê min ê rastî ye, lê me hevdû du bi xal û xwarzîtiyê qebûl kiriye.

A vî xwarziyê min yê hêja jî li ser ”xewnên” min ji min ra nivîseke balkêş şandiye.

Ew di vê nivîsa xwe da ”xewnên” min şirove dike û dibêje ”a bixêr ku min bilêt û pasaport ji bîr kir” û ez di xewnê da neçûm welêt. Heger ez biçûma îşê min gelkî xerab bû, yanî îhtîmal hebû ku min gelkî zûtir xatir ji vê dinya ronak bixwesta.

Lê li gor şiroveyê û ”garantiya” xwarziyê min êdî ne hewceye ez bitirsim, bi xêr û xweşî ezê rojekê vegrim û li Ruhaya bajarê pêxemberan ewê were pêrgî min.

Min ev nivîsa xwarziyê jî şîrîn û balkêş dît loma jî ez wê jî li jêr diweşînim.

Min destûr ji xwarziyê xwe negirt, lê wek xal, min ew heq li ba xwe dît ku bêyî destûra wî nameya wî biweşînim.

"Xalê ZINAR


Min di malpera te da ew xewnên te xwendin. Xwarziyê te însanekî oldar û bawermend e.
Xewnê şevan him xeyal in lê belê him jî îşaretê Xweda nin.


Li gor xwestekên însan û jîyana buhrî cereyan dikin.( wek ku mirov nanê şor bixwe û razê, çawa ku çem û kanîyan di xevna xweda dibîne)
Hinek jî ji jiyana ku dike vere ra dibin îşaret û xeber.


Li belê çaxa ku te paseport negirt û te rêwitî nekir, dilê te sar bu û lê belê keyfa min xweş bû.

Min dua kir min got şukur Yarebbi ku xalo ji hevalên xwe û lawikê xwe neqetîya û neçû.
Şayet tu biçîya mana wê ne baş bû belkî me cardin malpera hindik-rindik nexwanda.


A din jî ez bêjim xewnê şevan gellek bi mana mixalif derdikevin. Tabîra wan bi wî şeklî ye. Yanê te paseport negirt –înşaallah tê bigrî. An jî tu negîhajî balafirê – Tê bigihêjî. Bi wî şeklî cereyan dike.

A din jî tê wê vateyê ku tiştek bê xwedî tuneye . Xwediyê her tiştî Rebbê alemê ye. Rih û canê însan bi wî va girêdayî e. Ew tiştê ku meriv dibîne û alaqedarê pêşeroje ne, wer xuya dike ku jiyana mirov didome. Mirov hîn dike bijî. Tê wê manayê.

Lê belê ku mirov kincê temiz û sipî lixweke û ji heval û hogiran biqete û rêwitiya welatekî
dur bike wer xuya dike ku jiyan pir nadomîne.


Bi silav u rêz û hirmet .

Ji xalê xwe ra temenekî dirîj û bi sihhet dixazim. Rojî û remezana we jî piroz dikim. Bi temenîya hevditina li welêt.
Bimînin di xêr û xweşiyê de."

Inga kommentarer:

Skicka en kommentar