Ji rengê hişin hez dike

Li Stenbolê sûtalekî tirk da dû keçikeke kurd. Fîstanekî hiçin li keçikê bû. Sûtêl bela xwe jê venekir. Got:

-Şîrînê, ez ji hişin pir hez dikim.

Keçik lê vegeriya, jê ra got:

-Wê demê tu çû mal ji dayiya xwe ra bibêje bira te bibe li mêrgekê girê bide.

Tu bawilan bibe

Yekî diyarbekrî ban texsiyekê kiriye.

-Tu yê min bi çiqasî bibî balafirxanê?

Şufêr gotiye 100 lîre.

-Tevî van hedu bawilan tu yê bi çiqasî bibî?

-Em ji bo bawilan pera nagrin.

-Ê wê demê tu bawilan bibe ezê bi otobozê herim.

Ji min bipirse

Rojek hatiye mêrê jinikê miriye, cenaze rakirine. Mele ji cimatê pirsiye:

-We merhûm çawa nas dikir?

Mêrik yekî pir cirnexweş bûye. Jinikê ji mele ra gotiye:

-Xwedêjêrazî, ma cimatê çi bizanibe, tu were ji min bipirse

 Îlan

Xwesiya mêrik wenda bûbû. Lê gerîyan nedîtin. Bi zora xanima xwe ev îlan da rojnameyê:

-Xwesiya min yeka wiya, wiha ye, ji do da ye wenda bûye. Yên wê dibînin bira neynin malê, ji nedîva werin.