Terawîh ji bîr kir

Du merivên sextekar bi derewa xwe kiribûn qadî û di meha Remezanê da gund bi gund digeriyan, li ser Remezanê çend pirs ji xelkê dikirin, yê nizanîbûya dixistin feleqê û pere ji wan distendin.

Qadî bi vê hesiya û herdu sextekar dan girtin û xistin feleqê û binê nigê wan ço kirin:

-Ev ji bo nimêja sibê, ev ji bo nimêja nîvro, ev ji bo nimêja esir, ev ji bo nimêja mixrim û ev jî ji bo nimêja eşa. Ji bo her nimêjekê çoyek li binê nigê her yekî xistin û berdan.

Piştî ji gund hinekî bi dûr ketin yekî got:

-Ez nikanim bimeşim, binê nigên min jan dide, em li vir bîstekê rûnin westa xwe bigrin.

Hevalê wî got:

-Bimeşe, nuha ne wexta rûniştinê û bînvedanê ye. Şikir bike qadî nimêja terawîhê ji bîr kir. Heger ew jî were bîrê mala me şewitî !

 

 XXX

Meşa kevjalê

Kevjalê(çeqelê) ji geda xwe ra got:

-Kelala diya xwe, tu çima tim xwe bi ser kêlekê da dişkînî, ser kêlekê dimeşî, rast bimeşe!

Kevjala biçûk got:

-Dayê, tu bide pêş min rast bimeşe, ezê jî bidim dû te û wek te rast bimeşim…

 

Nikane

Firêna texsiyê teqiya bû, ji kêş serberjêr diçû. Rêwiyê tê da ji tirsa qutufî, ji şufêr ra got:

-Besekinîne !

Şufêr qîriya, got:

-Tu nabînî, ez nikanim bisekinînim.

-Wê demê taksîmetroyê bisekinîne!

 

Mêrikê tiryakî

Di wext û zemanê berê da hetanî hîlala(nîvhîv) meha Remezanê xuya nebûya ne caîz bû rocî were girtin. Yekî tiryakî ji bo ku hîlalê nebîne perdeyên paceyên mala xwe berda bûn, cara li hewa jî nedinêrî.

Êvaran dema diçû qahwexaneya taxê(mehelê)serê xwe dixist ber xwe ji bo ku li ezmên hîlalê nebîne. Şevekê dîsa serê wî di ber da dimeşiya, di çalikek ava baranê da çavên wî bi eksa(sûretê)hîlalê ket. Carê hîlal dîbû, ji mecbûrî got:

-Hey mubarek! Tu çi xwe dixî çavê min? Min fêm kir Remezanê dest pê kiriye !