Gerek meriv xiyanetê xweş nebîne û xayinan îdare neke

Ji ber ku di nivîsên xwe da ez carnan kurdên zilamên dewletê, cahş û xayinan rexne dikim, hin dost û heval gazinan ji min dikin, dixwazin ez tiştên wer nebêjim û nenivîsim.

Bi baweriya ne rexnekirin, rexnenekirina hevkarên dewletê, cahş û xayinan şaş e, bêdengî û xweşdîtina wan şaş e.

 Bînfirehiya li hemberî hevkariya bi dijmin ra dibe sebebê belavbûna kultura çahşîtiyê û xiyanetê.

Bêguman ji nava her miletî tektûk xwefiroş, cahş, xayin û ajan derdikevin. Lê wek yên me hewqasî ne pir in, ne bi hezaran in. Xayinên xelkê ya yek e, ya dudu ne, ya jî çend kes in.

Xayinên me kurdan bi hezaran e.

Ezê du numûneyan bidim.

Tirkiyê Qibris jî wek Kurdistanê dagir kiriye. Gelo di nava 11- 12 milyon yûnan da mimkûn e yekî Qibrisî û Yûnanî di telewîzyonên tirk da dagirkeriya Tirkiyê biparêze?

Gelo di nava 400 milyon ereb da mimkûn e erebek di telewîzyonên Îsraîl da erdê Îsraîl "dagir" kiriye û îşxala Golanê biparêze?

Yanî we qet dîtiye û bihîstiye filistîniyek ya jî erebek piştgiriyê bide Îsraîl, bibêje filistînî terorîst in û Îsraîl bi heq e?

Lê bi sedan kurd her roj di telewîzyonên tirk da dagirkeriya Tirkiyê diparêzin, piştgiiriyê din êrîşên Tirkiyê, îşxala Efrînê diparêzn.

Em zanin bi hezaran, bi sedhezaran kurd dibêjin PKK, PYD, PJK terorîst in û piştgiriyê didin dagirkirina Eferînê hene.

De îcar dema ez ji van kurdan ra dibêjim cahş û xayin çima şaş e? 

Heger vana ne xayinên qewmê xwe bin, wê demê xayintî çi ye, meriv ji kê ra kane bibêje xayin?

Bi baweriya min ji kesên wiha ra negotina cahş xayin şaş e, xweşbîniya li hemberî kesên wiha cahşîtiyê, xayintiyê teşwîq û cazib dike, dibe sebebê cahş û xayin cesaretê bigrin û zêde bibin.

XXX

Hêzên dagirker tiştên li Kerkûkê anîn serê kurdan, nuha li Efrînê dubare dikin.
Tirkiyê, Îranê, Sûriyê û Rûsyayê YPG mecbûr kirin ji Sûriyê alîkariyê bixwaze.
Û Sûriye jî ji dêlî leşkerên xwe bişîne, hêzeke Hizbilahê girêdayî Îranê şand Efrînê. Di şandina vê hêza girêdayî Îranê da miheqeq planek, pîncîtiyek heye. Dixwazin îdareya Efrînê ji destê kurdan derxin. Dixwazin Efrînê jî bikin Kerkûk.
Di vir da kêmasiya kurdan jî heye. Heger serokên kurdan berjewendiyên şexsê, malbatî û hizbî di ser berjewendiyên netewî û Kurdistanê ra negirtana, heger bi rasît merivên netwî bûna ewê yekîtiya xwe çêkirina û hêzên xwe yên leşkerî bikirana yek û artêşeke netewî çêkirina. Lê ji ber ku berjewendiyên şexsî û hizbî di ser yên netewîra girtin, lema jî artêşeke netewî ya Kurdistana Başûr û Rojava çênekirin. Ji dêlî yekîtiya xwe çêkin, her yekî xwe spart dewleteke dijmin û wer bawer kirin ku dewletên dijmin ewê bibin dostên wan.