Nabe em bibêjin îcar jî nebû careke dinê!

Dibê em kurd, ilim jî serok û siyastmedar, di şert û mercên herî zor û xerab da jî bêhêvî nebin; ji dîtina riyekê hêviya xwe nebirin.
Çimkî yê rêyekê raberî însên dike hêvî ye, baweriya biserketinê ye... Gava hêvîya ji dîtina riyekê, ji dîtina çareyekê were birrîn serketin tu carî ne mimkûn e…
Kurd mecbûr in ji bo yekîtiyê û serketinê xwedî hêviyeke xurt bin, wekî din tu rê û çareyeke wan tuneye…
Vê carê em mecbûr in qezenc bikin !
Nabe em bibêjin îcar jî nebû bi xêr careke dinê !

XXX
Ji Mistoyê gêj pirsîn, gotin:
-Kuro ji bo çi tu gav û seetê ehmeqiya xwe nîşan didî?
Got:
-Ma bi veşartinê ewê çi fêde bigihîje min?

Xwezî hemû biaqil hewqasî biaqil bûna...

XXX
Heger ne derew e carnan bi şev jî kur bike…

Sofîyê pirpirî riya xwe kur kir, melhem û lewante jî baş di xwe da û dû ra jî çû xwe da ber neynikê.
Xanimê di bin çavan ra lê dinerî. Camêr mizicî û ji xanimê ra got:
-Sibehan dema ez riya xwe kur dikim, bi kêmanî deh salan ciwantir dibim...
Xanim keniya û got:
-Ê ku ne derew e, carnan bi şev jî kur bike, qenekê ewê bi kêrî tiştekî bê…

XXX

-Li dinyayê merivên biaqil dibin lîder, yên çarçav dibin milyarder û yên dilpak û saf jî tim dibin têkoşer.