Kurdên başûr pir heyranê Tirkiyê û tirkî ne...

Tiştekî pir ecêb e, kurdên başûr, ya jî bajarî, siyasetmedar û ronakbîrên başûr bi piranî heyranê Tirkiyê û tirkî ne. Gava meriv silavê dide wan bi tirkî silavê li meriv vedigerînin, ya jî gotineke bi tirkî dibêjin.
Yanî çi ye çi ye, ez çend gotinên bi tirkî zanim…
Do ne pêr li dereke Stockholmê ez rastî Nasir Rezazî hatim. Min silav lê kir û xêrhatin dayê. Çend kesên din jî pê ra bûn. Rezazî, ez bi wan dam nas kirin, yekî tavilê ji min ra got “merheba nasilsin?”?
Ez dîn bûm!
Fena ku ji min ra xeberan bide!
Çar sal berê li Kurdistanê jî çend caran eynî tişt hat serê min, şofêrê texsiyê, dikandar bi min ra bi tirkî peyivîn. Û min jî bi bi erebî bersîva wan da û bi wan ra minaqaşe kir.
Bi qasî ku min dîtiye kurdên başûr, gelekên wan heyranê Tirkiyê û zimanê tirkî ne û li hember tirkan bi kompleks in. Li hemberî ereban ne wisa ne, lê hezkirina tirkan di dilê wan da pir xurt e.
Heta wek kurdekî bakur gava meriv li ba wan li nigê tirkan dixe, davêje ji tirkan da fena ku bi wan qet xweş neyê…
Asîmîlasyona tirkan ji ya erebab bêtir ew kedî kirine…
Bi baweriya min siyasetmedar, ronakbîr û bajariyên başûr gelkî dixwazin em kurdên bakur tunebûna û ew û tirk bi hev ra wek bira bijiyana.
Çimkî yên îşê wan xera kiriye kurdên bakur in, me nabêna wan û birayên wan yên tirk xera kiriye...
Çi heyf, çi heyf....