Heger Mîroglu ”ronakbîrekî kurd” be wê demê hevkarên dewletê kî ne?

Kekê Kemal Burkay, di nivîsa xwe ya Kurdistan Aktuelê da ji bo ”Orhan Mîroglu û Muhsîn Kizilkaya” gotiye ”ronakbîrên kurd yên muteber, rêzdar"

Ev herdu kes jî parlamenterên AKPê ne û AKP jî hukûmet e, dewleta Tirkiyê îdare dike. Û Kurdistan jî di bin îşxala vê hukûmetê û dewletê da ye.

Yanî li gorî birêz Burkay, meriv dikane him hevalê dewletê be, him birêvebirê îşxala welatê xwe be û him jî ”ronakbîrê kurd yê rêzdar” be!

Ecêba giran, li dinyayê tiştê wiha jî dibe?

Min heta nuha nebihîstiye kurdên başûr ji kurdên hevalbendên Seddam û hukûmetên Bexdayê ra gotine ”ronakbîrên kurd yên rêzdar”!

Navê wan ”cahş” bû.

Lê li ba me kurdên bakur tu sînor mînor nemaye, gelekên me hevkarên dewletê jî wek ”ronakbîrên” kurd dibînin. Çimkî asîmîlasyonê, kemalîzmê, siyaseta ”biratiya” tirk û kurdan malik li me şewitandiye, em ji kesên di nava refên neyarda ne jî kurdperwer dibînin û ji wan dibêjin ”ronakbîrên kurd”.

Ma hevkarî(îşbîrlîkçî tî)û zilamtiye dewletê tenê bi çekan dibe? Bi baweriya min meriv dikane bi qelemê jî, bi dev jî û bi siyasetê jî bibe zilamê dewleta tirk.

Heger Orhan Mîroglu û Muhsîn Kizilkaya hîn jî "ronakbîrên kurd yên muteber bin", wê demê hevkarên(îşbîrlîkçiyên)dewletê kî ne, mirovên çawa ne?

NOTEK MUHÎM:
Ilias Arian Shaddadi Kak Zinarê Xamo, ew nivisa Kemal Burkay ku te ew hevok jê girtiye di 27ê Tebaxa 2012'de hatiye wesandin. Wê demê Kizilkaya û Miroglu ne endam û ne jî Nwenêrên AKPê bûn. Lê Dengir Mir yek ji demezirêner û cigirê serokê AKPê bû. Gelo em wî çawa navbikin?

Zinarê Xamo Weleh min nizanîbû, min wek nivîseke nuh dît. Ev kêmasiyeke min ya mezin e. Pir baş bû te nivîsî. Belkî Burkay ji bo wan nuha wisa nafikire. Ji ber vê şaşiya xwe ez ji Burkay LêBORîNê dixwazim.

Lê kesên Mîroglu û Kizilkaya hîn wek ronakbîrên kurd dibînin pir in.

Û mesela Dengîr.
Însan diguherin, baş jî dibin, xerab jî dibin. Dema baş e, tiştê baş dike dibê meriv bibêje baş e û dema xerab e, hevalê neyar e dibê meriv bibêje xerab e. Mesela Mîroglu û Kizilkaya jî demakê nezî PKKê bûn.
Dema Dengîr bi AKPê ra bû min ew rexne kir û gava jê veqetiya jî min baş dît.

XXX

Elî Begê Şêrzad şehîdekî bajarê Bokan yê pir hêja ye, di Komara Kurdistanê da cîh girtiye Di sala 1947a li bajarê Bokan ji alî şahê Îranê ve hatiye îdamkirin.

Di dema îdamê da li ber darê sêpiyê vegeriyaye ser gel û bi qîrîn ev herdu bendên vê şiîra jêrîn bi farisî xwendiye.

Ceng Sagniç ew kiribû tirkî, min jî ji tirkî wergerand kurdî.

”Wê roja ku min xwe li ber dara sêpiyê mirî dît

serê min tîk,

min alem di bin nigê xwe da dît.”

///Elî Begê Şêrzad