Artêşa tirk ya bi heysiyet û bi şeref "ruhê Eşmê" qebûl nekir

Abdulah Ocalan, di peyama xwe ya Newrozê da qala ”ruhê eşmê” kiribû û pesnê  “ruhê EŞMê” dabû. Lê artêşa tirk ya "bi heysiyet û bi şeref" "ruhê Eşmê" qebûl nekir.
Bi mecaza “ruhê Eşmê” qesta Ocalan, li Kobanê di dema veguheztina gorra Suleyman Şah da hevkariya di nabêna leşkerên tirk û PYD û PKKê da bû. Ocalan, ev hevakriya PYDê û artêşa tirk wek destpêkeke nuh didît û loma jî di peyama xwe da ”ruhê Eşmê” silav kiribû û gotibû, ”ez ruhê Eşmê, di nava gelên me da wek semboleke dîrokî ya nuh silav dikim…”
Serokerkaniya Tirkiyê, li ser teşbîha Ocalan ”ruhê Eşmê”, îro beyaneke pir sert da û got, ”hevkariya di nabêna Artêşa Tirk bi PYDê û PKKê ra ji bin da vir e. Artêşa tirk ya bi şeref gotinên serokê terorîstan muxatab nagre. Ev 31 sal in artêşa me ya bi şeref li hemberî van terorîstan şer dike. Di vî şerî da artêşa me ya bi şeref û bi heysîyet bi hezaran şehîd dane. Ne mimkûn e ku em bi rêxistineke terorîst ra ya ku dixwaze Tirkiyê perçe bike hevkariyê bikin…”
Artêşa tirk bersîveke pir xweş, bersîveke Ocalan tam heq kiriye daye Ocalan. Tirk wî însan nahesibînin, tenezul nakin navê wî bigrin devê xwe, ji wî ra hîn jî dibêjin ”serokê terorîstan”, lê ew dîsa jî dixwaze bi zor xwe têxe çavê artêşê û tirkan. Bi gotinên wiha şalûzane him xwe û him jî hevalên xwe biçûk dixîne. Dixwaze bi zor xwe bi dewleta tirk ve bizeliqîne. Lê dewlet qebûl nake, dibêje em ne muhtacî xizmeta te ne. Hûn terorîst in û dijminên me ne.
Lê Ocalan hîn jî qala ”ruhê Eşmê” dike…
Ev bersîva artêşê heqareteke pir mezin e. Dibê meriv xwe nexe vê rewşê.

- Gelî birayên ezîz, Ocalan ne dewlet e, yê dike mafê kurdan bide ne ew e, dewleta tirk e, hukûmet e. Ew di destê dewleta tirk da êsîr e. Loma jî ya muhîm ne ku Ocalan çi dibêje, çi mesajê dide. Ya muhîm serokwezîr û serokkomar çi dibijên.
Em kurd ji xwe lêdixin û ji xwe ra dilîzin û ji xwe bi hev dikevin. Dewlet jî siayseta xwe gav bi gav dixe praktîkê.
Ez dibêjim bi pişopişo, bi zeytkirinê dewleta tirk nerm nabe û mafê me nade. Dibê meriv siyaseteke bi şexsiyet bimeşîne. Lê hin kes vê dîtina min şaş dibînin. Ew jî mafê wan e.
Hûn dizanin çîrokek meşhûr heye, ji ber ku dirêj e ez nabêjim. Naveroka çîrokê bi kurtî, ”Hela bise dû ra ewê çi bibe?”
Hûn bibêjin, nebêjin emê li bende bin, ”hela ka ewê çi dibe, çawa biqede?”
Bi baweriya min ewê tiştekî baş nebe, lê emê bipên, ”hela ka ewê çi bibe?”

XXX

Mahcirên ji Balkanan û Kafkasan heta nuha bêyî nîjadperestiyê, bêyî şer, qetlîam û hêsrên çavan tiştekî din nanîn van erdan. Bi destên mahcirên Kafkasan û Balkanan ev 150 sal in ev erd bûye gola xwînê. Bi milyonan rûm û ermenî qetil kirin û yên mayî jî bi darê zorê bi çolan xistin.Û dû ra jî li ser mal û milkê wan rûniştin, hinek mahcirên din anîn li xwe zêde kirin. Ji van mahciran bi sedhezaran jî li Kurdistanê bi cî kirin.
Nuha jî dor hatiye kurdan, tiştên anîn serê rûm û ermeniyan dixwazin îcar jî bînin serê kurdan. Dixwazin bi îdeolojiya panturkîzmê û bi taktîkên bav û kalên xwe kurdan jî bihelînin û welatê wan jî ji xwe ra bikin war.
Dibê ev mahcirên Balkanan û Kafkasan îcar jî bi ser nekefin û Kurdistanê jî li xwe nehelînin…