Kurdên bakur wek miletên din ji neyarên xwe naqeherin

Fînî ji rûsan, filistînî ji cihûyan, çeçen ji rûsan, çînî ji japonan, ermenî ji tirkan, kurdên îraqê ji ereban, kurdên îranê ji farisan hez nakin. Meriv dikane viya dirêjtir bike.
Ji ber ku van dewletan zulm li wan kiriye, xedir li wan kiriye.

Lê kurdên Kurdistana bakur bi paranî ji tirkan ne aciz in, ji tirkan, ji zimanê wan, ji welat û bajarên wan hez dikin.

Ez dibêjim sebebê vê yekê bêhayiya(nezaniya) ji dîroka xwe ye. Gava haya meriv ji dîroka meriv tunebe, meriv nizanibe xelkê kînga, çawa û çi aniye serê bav û kalên meriv, çi zulm û neheqî li qewmê meriv kiriye meriv bêşiûr dibe, bi çavê neyar li neyarê xwe nanêre.

Wezîfeya ronakbîrên kurd ya herî sereke di nava kurdan da belavkirina zanîna dîrokê ye. Dibê kurd xwe û dîroka xwe bi çî û war bizanibin.

Heta ku di nava kurdan da zanîn û şiûrê dîrokê xirt nebe kurd bi xwe nahesin û dev ji heyraniya tirkan bernadin…

Em bibêjin yek sîleyekê(şîrmaqekê)li meriv xwe meriv pê diqehere, jê dixeyide, dixwaze lêxe. Heger nikanibe lêxe pê ra napeyive, li hember wî kesî di hundurê da xwe nefretekê xwedî dike.

Lê vê dewletê ne sîleyek, bi sedhezaran kurd kuştine, gû bi kurdan dane xwarin, welatê kurdan ji wan stendiye, zimanê wan yasax kiriye, navê  wan yasax kirye û kiriye û ha kiriye… Lê piraniya kurdan dîsa jî li hemberî vê zulmê bê helwest û bêşiûr in...
Ev tiştekî pi anormal û pir xerîb e…