Medeniyet ne di "kincan û qerawêtê" da ye

Du roj berê serokwezîrê Îspanyayê Mariano Rajoy li Tirkiyê bû. Rajoy û Erdogan bi hev ra civîneke çapemeniyê çêkirin. Rojnamevanekî ji Rajoy mahkimekirina keça Qiralê Îspanyayê pirsî, got derbarê mahkimekirina keça Qirêl da dîtina te çi ye?

Rahjoy jî got, keça Qirêl jî wek herkesî hemwelatiyeka Îspnayayê ye, li hemberî qanûnan tu ferqek di nabêna wê û hemwelatiyekî din da tuneye. Loma jî mahkimebûnê wê nomrmal e.

Dû ra rojnamevanekî rojnameya Zamanê, derbarê qeydên dengê Erdogan da îcar ji Erdogan pirsek kir, bê gelo di vî warî da ew çi difikire, çi dibêje?

Erdogan dîn bû, got ”hûn nikanin serokwezîr lekedar bikin. Ji bo vê ne hêza we û ne jî ewraqên we têrê dike.”

Û dû ra jî li xwediyê pirsî rabû, pê da qeherî, azar dayê, bi xurûra wî lîst, ew biçûk xist, got tu merivekî bêîrade yî, ez dizanim kê, ji bo çi tu şandiye vira û gelek heqaretên din li dû hev rêz kirin.

Serokwezîrê Îspanyayê matmayî ma, ji ber ku di jiyana xwe da tu carî nebûbû şahidê bûyereke wiha…

Do rojnameyeke tirk nivîsî bû, ”Ji serokwezîrekî ewrûpî dersa demokrasiyê…”
Tirk heta ewrûpiyan nebînin bi rebeniya xwe nahesin, dema siyasetmedarên ewrûpî dibînin, bi rebenî û cahiliyeta xwe dihesin...

Ji ber ku rojnamevanên tirk newêrin pirseke xweşik ji Erdogan bikin, loma jî li hemberî bersîva serokwezîrê Îspanyayê matmayî rebenan mabûn, digotin çi rehet bersîv da….

Tirk wisa bawer dikin ku ewrûpî bûyin bi pantor û qerawêtê ye, bi kinca ye. Lê serokwezîrê Îspnyayê Rajoy, li Tirkiyê di civîna çapemeniyê da nîşanî tirkan da ku ewrûpayî ne lixwekirina taxim û girêdana qerawêtê ye, medeniyeteke, kultureke. Medeniyet ne di qerawêtê û kincan da, di kulturê da ye, di serî da ye.

Siyasetmedarên ewrûpî wek tirkan ne mirovên zirzop in, bi kultur in, zane ne, bînfireh in, bi tehamul û xwedî tolerans in. Sîleha wan ne "ço" ye, gotin e. Di civîna çapemeniyê da azarê nadin rojnamevanan, wan tehdîd nakin. Rojnamevan ji wan natirsin, ew ji rojnamevanan ditirsin.

Gava meriv siyasetmedarên ewrûpî û tirk, rojnamevanën ewrûpî û tirk, akadïsyenên ewrûpî û tirk dide ber hev, meriv dibîne ku tirk cciqasî paşdamemayî, reben, cahil û bêkultur in. Di her warî da di orta ewrûpî û tirkan da cciya heye. Tenê hin kurdên feqîr tirk li ber çavên xwe pir mezin kirine.

Di civînê da axaftina Erdogann ji serî heta dawî zirzopî bû, çeqelî, quretiya vala, gotinên çort, qebadayetî û tehdît bû. Azar da mêrik, heqaret lê kir û gef li rojnameya Zemanê xwar…

Erdogan tu nema here li mêrik xe. Piştî hewqas bîntengî û heqaret êdî kî diwêre pirsekê ji Erdogan bike ku…

Li gorî medya tirk dinivîse, ev axaftina Erdogan di medya Îspanyayê da jî bûye mijara mîzahê, hin rojnameyên Îspanyayê henekê xwe bi Erdogan kirine…

Herçiqas wek coxrafîk qismekî Tirkiyê wek beşekî Ewrûpayê were qebûlkirin jî lê tirk hîn nehatine wê mistewa ku bibin endamê Yekîtiya Ewrûpayê. Ji ber ku hîn pir dûr î medeniyeta Ewrûpayê ne.

Li ba tirkan gef, tirsandin û ”ço” hîn jî esas e, siyasetmedar hîn jî bi tirsandinê û bi çoyê xwe dipeyivin.
Ev tiştekî derê kultura ewrûpiyan e.

XXX
Cesaret hertim meriv nebe zaferê jî bi kêmanî rezîl nake, serbilind dike. Lê tirsonekî meriv him dibe mirinê û him jî rezîl dike.

XXX
-Merivê bêcesaret wek kêra devê wê yê tûj tunebe.
///Benjamin Franklin