Qijik

Tayina Keşe derket gundekî pir dûr. Lêxist çû gund, bala xwe dayê dêr hinekî xerabe ye, kes naçe dêrê û nayê. Herder di nava toz û tebarê da ye.
Rabû zend û bendên xwe vemalt û dest bi paqijiyê kir. Hundur şirt kir, toza kursiyan girt, dêr boyax kir, cam pak kirin, al kişand. Welhasil herder biriqand, kir wek cînciqan. Û şêniyên gun dawetî îbadetê kir.
Hertist temam bû, hertişt ketibû rê.
Tenê gelşek hebû.
Qijik…
Qijikekekê bela xwe di dêrê dabû, li ser çanê vedinişt û pêda zîlqê dikir, li ser alê vedinişt û al pîs dikir, li ser xaçê vedinişt û xaç berbat dikir…
Keşe her roj heta ji hal da diket paqijî dikir, lê roja din dîsa eynî tas û eynî himam bû, qijikê dîsa eynî tişt dikir.
Keşe dîn bû…
Li çareyekê geriya, lê tu çare nedît. Dkiri nedikir qijik ji dêrê nediqetiya.
Rabû çû bi muxtarê gund şêwirî, derdê xwe ji muxtêr ra got. Ji muxtêr ra got:
”Qijikek miseletî dêrê bûye rehetiyê nade me, her tiştî berbat dike, di zîlqê da dihêle. Ez her roj bi saetan paqijiyê dikim, lê hîn ez rûneniştime, hew dibînim ku wa ye dîsa hat… Ez çi bikim?”
Muxtêr got, pir ”rehet” e. Seriyek penêrê şor deyne wir, qijik diz e. Û tasek jî araq denyne kêlekê, gava penêr û avê belaş bibïbne ewê tavilê xwe bavêje ji ser da. Tu yê bibînî, ewê were li ber nigê te bikeve….”
Keşe gotinên muxtêr bêkemasî bicî anî…
Penêrê şor da quncikekî û tasa tije araqî jî da kêlekê…
Û dû ra jî çavê xwe xist qulikê û xwe da bende hatina qijikê…
Qijik xuya bû…
Wek muxtêr gotibû, bi rastî jî çer çav li penêr ket, hema xar kirê û bi lez dest bi xwarinê kir. Piştî ku penêr giş xwar tî bû. Tas bi ber çava ket, îcar berê xwe da tasê. Heta bi tahma araqê hesiya têr vexwar…
Serxweş ket, dinya li dorê viz bû, balansa xwe wenda kir, nikanîbû bifiriya, got tep û ket ber nigê keşe.
Keşe bi herdu baskên wê girt, bilind kir û got:
”Nuha tu çi yî”?
Heger îmana te hebûya, te yê dizî nekira
Heger tu neteweperest/nasyonalîst bûya, te yê qedrê alê bizanîbûya.
Heger tu file/xiristiyan bûya, te yê bi ser çana dêrê da zîlq nekira
Heger tu musilman bûya, te yê araq venexwara
Hela ka ji min ra bibêje ”tu çi yî…?”
Di civata me da jî gelek kesên wek qijikê hene, meriv nizane çi ne û çi teba ne, ji bo berjewendî û kursiya xwe rojê dikevin kirasekî.
Wek keşe, dibê em jî bi hustukura wan bigrin û bibêjin hela ka bibêjin, ”hûn çi ne?”