Emerîka ji Malikî ra gotiye "raweste" !

Dijayetî û teşxeleyên ku ev demeke dirêj e di nabêna Kurdistana Federe û Bexdayê da dom dikin dawiya dawî gihîştin nuxteyeke pir kirîtîk, nuxteya şer.
Hefteya borî li qeza Tuzhurmatu ya girêdayî wîlayeta Selahedîn di nabêna hêzên pêşmerge û artêşa Îraqê da şerekî biçûk derket, swîlek û çend leşker ji artêşa Îraqê hatin kuştin û birîndar bûn.
Ji wê rojê da ye hêzên herdu aliyan jî derbasî teyaquzê bûne û li bende emrê şer in. Di nabêna hêzên pêşmerge û artêşa Îraqê da her gav dikane şerekî mezin dest pê bike.
Serokwezîrê Îraqê Nûrî El Mlikî, dixwaze Hêza Dîcleyê li Kerkûkê bicî bike û bi vî hawî Kerkûkê têxe bin kontrola artêşa Îraqê.
Lê kurd jî li dijî vê ne. Kurd, bicîbûna Hêzên Dîcle ya Kerkûkê wek sebebekî şer dibînin û viya jî ji Bexdayê ra eşkere dibêjin. Lê Malikî bask pêve ahtine, loma jî dixwaze ji nuha da li hemberî kurdan zorê bikar bîne û bi zorê Kerkûkê bigre.
Tê gotin ku Emerîkayê ji bo ku rê li ber şerekî di nabêna kurd û ereban da bigre midaxeleyî rewşê kiriye.
Alîkarê serokê Emerîkayê Joe Biden, bi telefonê li malikî geriyaye û jê ra gotiye, ew qebûl nakin ku leşkerên Îraqê êrîşî pêşmergeyan bikin, êrîşeke wiha “xeta Emerîka ya sor e”.
Bîden gotiye, li Kerkûkê ya jî li dereke din şer derkeve, pêwîst be Emreîka ewê midaxeleyî “herêmên bi minaqeşe” bike û bigre bin kontrola xwe.
Li gorî xebera rojnameya Kuwêtî El Siyasa, dîplomatên Emerîkî ji bo çareserkirina gelşê bi serokê Herêma Kurdistanê Mesûd Barzanî û Malikî ra hevdîtinan çê dikin.
Heta nuha Emerîkiyê li hemberî ereban tu carî alîkariya kurdan nekiriye, ez hêvî dikim ku ev xeber rast be û Emerîka îcar piştgiriya kurdan bike û zixtê bide ser Malikî û ereban.
Berjewendiyên Emerîka yên dûr û dirêj jî ne bi piştgiriya Malikî, bi piştgiriya Barzanî û Talabanî ra ye. Malikî, kînga be jî tim merivê Îranî û neyarê Emerîkayê ye. Lê kurd ne wiha ne, hinekî jî mecbûrî dostiya Emerîkayê ne.