Serokwezîrê Tirkiyê Erdogan, di axaftina xwe ya Xarpêtê da
got, ”Hemû rêxistina terorê (yanî PKK) yek nenûka şehîdekî me jî nake.”
Mahcir û donmeyê gurcî bi vê gotina xwe esas ji hemû kurdan ra dibêje hûn nenûka me nakin, xwîna we pênc pere nake.
Bira serokwezîrek li wir bimîne, sûtalekî kuçan jî zimanekî wiha bikar nayne, bêhurmetî û bêedebiyeke wih anake.
Lê Erdogan dike, ji ber ku Erdoganê rastîn ev bêedeb e.
Li hemberî kurdan her tim ji devê wî kîn, nefret, dijminatî û pîsî dibare, her cara ku devê xwe vedike heqaretê li BDP-ê, li siyasetmedarên kurdan û li zarokên kurdan dike.
Navên ” PKK-ê û rêxistina terorê” di devê wî da maske ye, di rastiyê da ew van gotinan ji hemû kurdan ra dibêje; ji kurdên şelaf û tirşikçiyên xwe ra dibêje, dibêje li gel hewqas zulm û negeqî jî hûn hîn bi min ra ne, loma jî we heqaret heq kiriye...
Ez bi xwe fêm nakim ûjdan û xîreta hin kurdan çawa qebûl dike ku hîn jî piştgiriya merivekî hewqasî cahil, boşboxaz û zirzop bikin? Û him jî mervekî ku welatê meriv ji meriv stendibe…
XXX
Serokwezîr Erdogan, derbarê konferansa êzdiyan ya du roj berê li Diyarbekrê çêbû, bi uslûbeke cahilane, qebe, lûmpen û faşîzan gotiye:
”Nuha jî tiştekî bi navê êzîdîtiyê derdixin ortê, zikir dikin…”
Rahmetiyê Goethe, derbarê însanên ehmeq û zirzop da gotiye:
”Her kesî wek Pînokoyo şansê ku bibe însanekî textîn bidest nexist, hinek pekes her êzing man.”
Erdogan jî mixabin yek ji van êzingan e. Lê tam layiqî tirka ye, yekî ji wî baştir ne heqê wan e...
XXX
Însanên di ser vasatê ra, fikran dipeyivin. Însanên wasat, bûyeran dipeyivin. Însanên di binê wasatê ra jî şexsan dipeyivin.
XXX
Serokwezîr Erdogan, derbarê konferansa êzdiyan ya du roj berê li Diyarbekrê çêbû, bi uslûbeke cahilane, qebe, lûmpen û faşîzan gotiye:
”Nuha jî tiştekî bi navê êzîdîtiyê derdixin ortê, zikir dikin…”
Rahmetiyê Goethe, derbarê însanên ehmeq û zirzop da gotiye:
”Her kesî wek Pînokoyo şansê ku bibe însanekî textîn bidest nexist, hinek kes her êzing man.”
Erdogan jî mixabin yek ji van êzingan e. Lê tam layiqî tirka ye, yekî ji wî baştir ne heqê wan e.
XXX
Ji dîwana Hecî Qadirê Koyî (1815 – 1897) li ser kurdên şêxbizinî
helbesteke pir xweş.
Şêx Bizeynî qisey weku Caf e
Xo keramet nîye emîş laf e
Ew weku ême nîn be îdrak in
Sahîbî nusxey gelê çak in
Weku Behram û Xusrew û Şîrîn
Leyl û Mecnûn û çendî wa rengîn
Hemûyan remz û kanîy ‘îrfan in
Fêrî bin çunke xizmî xoman in
Mem û Zîn û Dîwanî Şêxî Cizîr
Gelê çak in be sehlî bênine gîr
XXX
Însanên di ser vasatê ra, fikran dipeyivin. Însanên wasat, bûyeran dipeyivin. Însanên di binê wasatê ra jî şexsan dipeyivin.
Mahcir û donmeyê gurcî bi vê gotina xwe esas ji hemû kurdan ra dibêje hûn nenûka me nakin, xwîna we pênc pere nake.
Bira serokwezîrek li wir bimîne, sûtalekî kuçan jî zimanekî wiha bikar nayne, bêhurmetî û bêedebiyeke wih anake.
Lê Erdogan dike, ji ber ku Erdoganê rastîn ev bêedeb e.
Li hemberî kurdan her tim ji devê wî kîn, nefret, dijminatî û pîsî dibare, her cara ku devê xwe vedike heqaretê li BDP-ê, li siyasetmedarên kurdan û li zarokên kurdan dike.
Navên ” PKK-ê û rêxistina terorê” di devê wî da maske ye, di rastiyê da ew van gotinan ji hemû kurdan ra dibêje; ji kurdên şelaf û tirşikçiyên xwe ra dibêje, dibêje li gel hewqas zulm û negeqî jî hûn hîn bi min ra ne, loma jî we heqaret heq kiriye...
Ez bi xwe fêm nakim ûjdan û xîreta hin kurdan çawa qebûl dike ku hîn jî piştgiriya merivekî hewqasî cahil, boşboxaz û zirzop bikin? Û him jî mervekî ku welatê meriv ji meriv stendibe…
XXX
Serokwezîr Erdogan, derbarê konferansa êzdiyan ya du roj berê li Diyarbekrê çêbû, bi uslûbeke cahilane, qebe, lûmpen û faşîzan gotiye:
”Nuha jî tiştekî bi navê êzîdîtiyê derdixin ortê, zikir dikin…”
Rahmetiyê Goethe, derbarê însanên ehmeq û zirzop da gotiye:
”Her kesî wek Pînokoyo şansê ku bibe însanekî textîn bidest nexist, hinek pekes her êzing man.”
Erdogan jî mixabin yek ji van êzingan e. Lê tam layiqî tirka ye, yekî ji wî baştir ne heqê wan e...
XXX
Însanên di ser vasatê ra, fikran dipeyivin. Însanên wasat, bûyeran dipeyivin. Însanên di binê wasatê ra jî şexsan dipeyivin.
XXX
Serokwezîr Erdogan, derbarê konferansa êzdiyan ya du roj berê li Diyarbekrê çêbû, bi uslûbeke cahilane, qebe, lûmpen û faşîzan gotiye:
”Nuha jî tiştekî bi navê êzîdîtiyê derdixin ortê, zikir dikin…”
Rahmetiyê Goethe, derbarê însanên ehmeq û zirzop da gotiye:
”Her kesî wek Pînokoyo şansê ku bibe însanekî textîn bidest nexist, hinek kes her êzing man.”
Erdogan jî mixabin yek ji van êzingan e. Lê tam layiqî tirka ye, yekî ji wî baştir ne heqê wan e.
XXX
Ji dîwana Hecî Qadirê Koyî (1815 – 1897) li ser kurdên şêxbizinî
helbesteke pir xweş.
Şêx Bizeynî qisey weku Caf e
Xo keramet nîye emîş laf e
Ew weku ême nîn be îdrak in
Sahîbî nusxey gelê çak in
Weku Behram û Xusrew û Şîrîn
Leyl û Mecnûn û çendî wa rengîn
Hemûyan remz û kanîy ‘îrfan in
Fêrî bin çunke xizmî xoman in
Mem û Zîn û Dîwanî Şêxî Cizîr
Gelê çak in be sehlî bênine gîr
XXX
Însanên di ser vasatê ra, fikran dipeyivin. Însanên wasat, bûyeran dipeyivin. Însanên di binê wasatê ra jî şexsan dipeyivin.
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar