Ev demeke di nabêna Kemal Burkay û PKK-ê da minaqeşeyeke pir nexweş ya li dijî berjewwendiyên miletê kurd dom dike.
Di vê dema ku hewcedariya kurdan ji herdemê bêtir bi dostî û hevkariyê heye, meşandina minaqeşeyeke wiha bêmane zirareke pir mezin dide tevgera kurd ya netewî û kêfa neyarê me tîne. Dijmin hewil dide ku vê minaqeşeyê gurtir û kûrtir bike.
Di berdewamiya vê minaqeşeyê da bêyî zirara kurdan tu tiştekî din tuneye. Her kurdê welatparêz dibê li dijî vî şerê malkambax û malwêran derkeve.
Ev minaqeşe weke dema Şerê Cîhanê yê Yekem tifaqa kuran xera dike, kurdan ji ber hev da dixîne û destê dewleta tirk xurt dike.
Him siyasetmedarekî weke Burkay xwedî tecrûbe û him jî PKK dibê vê nêta hukûmeta AKP-ê ya xerab û qelskirina kurdan bibînin û dev ji vê minaqeşeya malkambax berdin.
Medya tirk bi zanetî û bi hostiyeke mezin gotin û beyanên li dijî PKK-ê ji devê Burkay girtin û ev ”şer” dan destpêkirin.
Medya tirk çiqasî li dijî Ocalan û PKK-ê ye, hewqasî li dijî Burkay û fikrên wî ye jî.
Şelafiya hukûmet ji Burkay ra dike ji ber xayintiyeê ye, dixwaze di şerê psîkolojîk yê li hemberî PKK-ê da hin kurdan jî îstîsmar bike.
Ji bo ku kurdan bera hev bidin hin rojnamevanên prowaktor dixwazin her roj beyanekê ji vir û yekê ji wir, vê meselê bidin minaqeşekirin.
Heger kurd zane û jîr bûna dibê nehatana lîstika vê medya xayin û prowakator.
Ez dixwazim di vî warî da Mesûd Barzanî û Kemal Burkay miqayese bikim.
Wek têzanîn di nabêna PKK-ê û PDK-ê da jî di sala 1992-an şer dest pê kir û çend salan ajot. Di vî şerê birakujiyê da ji herdu aliyan jî ne yek û dudu û sisê, bi sedan kurd hatin kuştin.
Demakê PKK-ê ”Cumhûriyeta Zapê” ava kir û xwest PDK-ê û heta YNK-ê jî tasfiye bike û li başûr hukûmeta xwe deyne.
Di vî şerê birakujiyê da him hevûdu pir êşandin û him jî tiştên pir giran ji hev ra gotin.
Ji xwe berî wê jî Ocalan û PKK di warê îdeolojîk da pir li dijî PDK-ê bû. Ocalan û serokên PKK-ê gelek tiştên giran ji malbata Barzanî û ji Mesûd Barzanî bi xwe ra gotine.
Û hîn jî hin çepên tirk û elewiyên kemalîst carnan êrîşên pir ne xweş dibin ser PDK-ê û Mesûd Barzanî û wî bi hevalbendiya ”emperyalîzmê” û nizim çi û çi sûcdar dikin.
Ev jî ne bes e, hebûna PKK-ê li Qendîlê û li başûr jî ji hukûmeta Kurdistanê ra gelşê peyda dike.
Lê li gel vê jî Mesûd Barzanî, Talabanî û kurdên başûr tu carî êrîşê nabin ser Ocalan û PKK-ê, nabêjin Ocalan merivê dewletê ye û PKK-e jî partiyeke dewleta tirk e.
Heta ji wan tê Ocalan û PKK-ê li hemberî Emerîka, hukûmeta merkezî a Bexdayê û Tirkiyê diparêzin û tim û tim ji tirkan ra dibêjin dev ji şer berdin, bi PKK-ê rûnin û vê meselê bi riyeke aştî hel bikin.
Ez bawer dikim ku Mesûd Barzanî jî bi qasî Burkay kêfa wî ji Ocalan ra nayê.
Lê ji ber ku ew ji Ocalan hez nake PKK-ê û tevgera miletê kurd nake qurbana vî hestê xwe.
Ji ber ku Ocalan û PKK-ê berê hin hevalên wî kuştine, gotinên giran ji wî û malbata wî ra kirine dijminatiya xwe nadomîne.
Çimkî Mesûd Barzanî û Talabanî ji hestên xwe, ji dijayetiyên xwe yên şexsî û parîtiyê bêtir li berjewendiyên miletê kurd difikirin, loma jî li PKK-ê xwedî derdikvin, êrîşê nabin ser, loma jî tu carî heqaretê, gotineke nexweş ji Ocalan û PKK-ê ra nakin.
Kurdên başûr dibêjin hêza PKK-ê ji bo miletê kurd fersenedeke pir mezin e, dibê ev potansiyel û hêz heba û belav nebe, dibê kurd miheqeq bi vê hêzê mafekî netewî bidest xin.
Loma jî ne Mesûd Barzanî, ne Talabanî û ne jî serok û mesûlekî PDK-ê û YNK-ê tu carî êrîşê nabin ser Ocalan û PKK-ê.
Çimkî kurdên başûr ji tecrûbeyên xwe dizanin ku berberî, neyartî û şerê nabêna kurdan malwêranîye, loma jî Mesûd Barzanî û Celal Talabanî son xwarin ku careke din şerê hev nekin. Heger ne siyaseta dostanî û tifaqê bûya îro li başûr kurd nedibûn xwediyê vê desthilata nuha.
Yanî di tifaqê da tim kara kurdan heye.
Kurdên başûr wiha difikirin ne ku ji Ocalan û PKK-ê zêde hez dikin, na, ji ber ku ew milî difikirin loma, ji ber ku ew menfeeta gel esas digrin loma dijminatiya Ocalan û PKK-ê nakin.
Çimkî serokên başûr dizanin di dijminatiya PKK-ê da tu kara miletê kurd tuneye, tenê zirar tê heye û loma jî dixwazin ev hêz qels nebe û dijmin zora wê nebe.
Dibê her siyasetmedar û serokê kurd wiah bifikire û siayseteke li gorî vê perspektîfê bimeşîne.
Lê birêz Burkay û Guçlu ji bo ku PKK belav bibe, çi ji destê wan tê dikin, diçin li meclîsê li Ocalan û li PKK-ê gilî dikin.
Ji ber ku ne ew xwediyê dîtin û siyaseteke netewîne loma wiha dikin. Heger ew jî weke Mesûd Barzanî û Talabanî bifikiriyana wan ê hewqasî neyartiya Ocalan û PKK-ê nekirana.
Esas ne ew birêz Burka û Guçlu tenê, piraniya kurdên bakur yên ne bi PKK-ê ra wiha difikirin. Ji ber ku di siaysetê xeşîm in, ji ber ku kîn û îhtîrasên xwe yên şexsî ji berjewendiyên miletê kurd girîngtir dibînin loma…
Hema em ferz bikin ku ”Ocalan berê merivê dewletê bû û PKK jî dewletê ava kir”.
Lê nuha ne wiha ye, nuha PKK tevgereke netewî ye, ji bo bidestxistana mafên kurdan hêz û îmkaneke pir mezin e.
Ma ne weke kurd dibê meriv li vê hêzê xwedî derkeve, li hemberî dewletê biparêze.
Çimkî PKK ne hêzeke xerîb e, ew jî kurd in, ew jî zarokên me, bira, pisma û merivên me ne.
Ji bo çi emê bixwazin neyar van birayên me bigrin, bikujin û têxin hevsan?
Ma PKK belav bibe ewê kara kurdan çi be?
PKK belav bibe ne mimkûn e ku careke din kurd bikanibin hêzeke din wiha xurt bînin meydanê.
Ji ber ku dijmin bi viya dizane loma jî hemû hêz û îmkanên xwe xistine ortê ji bo ku PKK-ê tasfiye bikin.
Bi dîtina min ancax PKK ji heq vê dewleta zalim û ceberût derkve, bêyî PKK-ê kes nikane bi vê dewletê.
Heger kurd îro bi vê hêza mezin mafekî ji dewleta tirk nestînin, sibe, dema ev hêz nema nikanin zirnîqekî jî jê bigrin.
Îbrahîm Guçlu êdî ji adetê derxistiye, wisa xuyaye ku ne merivekî biaqilê e, lê rîsipeyekî weke Burkay dibê bi çavê ewladê xwe li vê tevgerê binêre, lê xwedî derkve û biparêze. Hêviya hemû kurdan ew e ku ew vê bînfirehî û xweşbîniye û kamiliyê nîşan bide.
Dema PKK-ê şaşî û nelirêtiyek kir dibê weke rîsipeyekî di bin ra şîretan li wan bike, bibêje ev ne rast e, wiha nekin.
Ev şer ne li menfaeta kurda ye, dibê herdu serî jî viya bibînin û tavilê vê minaqeşeyê rawestînin û destê biratiyê û dostiyê dirêj hevûdu bikin…
Dibê Burkay jî weke Mesûd Barzanî, Talabanî û serokên başûr li PKK-ê xwedî derkeve, bi çavê tevgereke netewî ya miletê kurd lê binêre û nehêle hukûmeta AKP-ê ji şerê kurdan sûdê werbigre.
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar