Pûlisên rejîma AKP-ê vê sibehê li çend bajaran di eynî wextê da girt ser gelek buroyên çapemeniya kurd.
Di encama operasyonan da ji Ozgur Gundemê, Ajansa Nûçeyan a Dîcleyê (DÎHA), Ajansa Nûçeya a Etîkê, Çapxaneya Gun û Demokratik Moderniteyê bi dehan rojnamevan û nûçegihan hatin binçavkirin.
Pişî girtina bi hezaran siyasetmedar, nuha ...jî dora çapemeniyê ye, dibê kesên xeberan binivîsin û belav bikin nemînin.
Dibê kes nizanibe dïktatoriya Erdogan çi zulmê li kurdan dike, çi tîne serê kurdan, dibê kes pê nehese…
Erdogan dixwaze bi terorê, bi girtinê kurdan teslîm bigre, tevgera kurd ya netewî tasfiye bike.
Îktîdara AKP-ê êdî tam dişibe dema cûntayê û Çîllerê, dewlet bi şev û roj bi hemû jêz û îmkanên xwe ve li pey kurdan e.
Erdogan dixwaze tu kurdê azadîxwaz li der nemîne, dibê ya were girtin ya jî were kuştin.
Vê terora li hembeî kurdan ya rutîn ya rejîma Erdogan hîn tu tesîr li ûjdanê hin siyasetmedarên kurd nekiriye, ew her angajeyî rexekirina PKK-ê ne.
XXX
Serokê Komisyona Sûsurlikê Mehmet Elkatmış di hevpeyvîna xwe ya di rojnameya Yeni Şafakê da li ser cînayetên dewletê tiştên pir girîng dibêje. Mehmet Elkatmış dibêje:
”Lîsteya Mirinê,. Cendirme, JITEM û Emniyetê bi hev ra hazir kir û MGK-ê(Konseya Ewlekariya Millî) jî tesdîq kir. Dû ra bû lîsteya rantê.”
”Lîsteya mirinê” ya ku Elkatmış qal dike, wek tê zanîn lîsteya navên kesên ku li gorî dewletê alîkarî didan PKK-ê ye. Dewletê li gorî xwe lîsteyeke dewlemend û tucarên kurd çêkir û dû ra piraniya wan da kuştin.
Ji xwe serokwezîra kevn Tansu Çillerê jî wê demê di axaftineke xwe da gotibû, ”Lîsteyeke Tucarên kurd yên ku alïkariya PKK-ê dikin di destê me da ye.”
Du hefte berê (8/12-11)wezîrê karê hundur yê wê demê Nahit Menteşe jî di hevpeyvînekê da got, ”me lîsteya tucarên kurd yên ku alîkariya PKK-ê dikirin da MGK-ê”
Yanî êdî tu berpirsiayrekî dewlet û hukümetê yê wê demê hebûna lîsteyeke wiha înkar nake. Di vï warî da bi sedan belge û îfadeyên şahidan li ber destên hakiman e.
Lê li gelvê jî hîn yek berpirsiyarê wê demê yên van cïnayetan nehatiye girtin. Tansu Çiller, Suleyman Demïrel, Nahit Menteşe, Mehmet Agar, Mesût Yilmaz, Dogan Guneş, Mehmet Şahîn û berpirsiayrên din hîn serbest digerin.
Sebebê vê yekê ji valahiyên qanûnan bêtir, dudiliya hukûmetê ye, hukûmet naxwaze van cînayetan hemûyan derxe ortê û berpirsiyar û qatilan bigre. Heger hukûmetê bixwesta nuha ji züda hemü berpirsiayar û qatilên van cînayetan hatibûn girtin.
Heger Erdogan bixwaze dikane sibe wê ”lîsteya mirinê” ji arşîva MGK-ê derxe û hemû endamên MGKê yên wê civînê derxe ber dadgehê.
Lê hukûmet gaveke wiha navêje, naxwaze bavêje ji ber ku ew jî îro heta dereceyekê eynî siaysetê li hemberî kurdan(PKK-ê)dimeşîne.
Tansu Çillerê, lîsteya kurdên ewê werin kuştin çêkiribû, Erdogan jî lîsteya kesên ewê werin girtin û cezakirin çêkiriye.
Ferq, Çillerê dikuşt, Erdogan dixe hefsê.
Lê di warê terorê û serkutkirina kurdan da di nabêna Tansu Çillerê û Erdogan da tu ferqeke mezin tuneye, tenê hin taktîkên wan cuda ne.
Çillerê digot alîkariya PKK-ê dikin, Erdogan jî dibêje endamên KCK-ê ne û lo0ma jî mafê jiyanê û xebata siyasî nade kurdan û wan bi zorê tasfiye dike. Armanc û hedefa Erdogan jî weke ya Çillerê û hukûmetên berê, qebûlnekirina hebûna kurdan, nedana mafên wan yên netewî û israra di şerê li dijî PKK-ê ye.
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar