Xemgîniya derewan

Wezîrê Karên Hundir yê Tirkiyeyê Beşir Atalay, piştî êrîşa çekdarî ya ser merkeza BTP-ê do bi telefonê li hevserokê BDP-ê Selahattin Demirtaş gerîyaye û ji ber vê êrîşê xemgîniya xwe û ya Serokwezîr Erdogan ragihandiye.
Atalay ji Demîrtaş ra gotiye, him ew û him jî serokwezîr Erdogan ji ber vê êrîşê gelkî xemgîn bûne û ew bûyerê weke ”provakasyon” dibînin û ji bo ku sûcdar werin girtin çi ji destê wan bê ewê bikin.
Atalay û serokê wî Erdogan siyasetke ”henekpêkirinê” dimeşînin, ji alîkî da bi şev û roj êrîşê dibin ser BDP-ê, wê weke şargeha ”terorê” û terorîstan binav dikin, rojê 40-50 kesî digrin û dixin hefsan û piştî êrîşên wiha jî ”xemgîniya” xwe nîşan didin.
Ev sextekarî û durûtiye…
Îcar xemgînî ?
Hêsirên ku Atalay û Erdogan dibarînin hêsirên tîmsehan e, hêsirên derewîn in, ji bo formalîtê û xapandinê ye.
Kurd baş dizanin ku yên ji van êrîşan ra zemînê hazir dikin dewlet û hukûmet bi xwe ye, ewê BTP-ê weke hêzeke terorîst û dijmin nîşanî sûtal û zilamên xwe didin û dûra jî dibêjin ”buhurtî”be…
Tiştek pir vekirîye, hemû êrîşên ser BTP-ê û kurdan bi destûr û xweşbîniya dewletê dibe, roja ku ew destûrê nedin van êrîşan erîşên rawestin.

Zincîrên di dest û nigên Lao Luyê 2 salî da îspata sîstema Çînê ya zalim û bêmerhemet eDi rojnameyên swêdî Aftonbladet û Metro da rismê zarokekî çînê yê du salî li kolaneke Pekînê bi hesinekî ceyranê ve zincîrkirî tesîrek mezin li min kir.
Ji ber ku diya Lao Luyê 2 salî nexweş e nikane li wî binêre û perê wan jî tuneye ku wî deynin zarokxaneyekê, loma jî bavê wî Chen Chuanliu ji mecbûrî Lao Luyê 2 salî bi xwe ra digerîne û gava mişteriyan dibe wî bi stûnekê va zincîr dike.
Chen Chuanliu, şufêrtiya texsiyapisqilêtê dike. Dema mişteriyan dibe derekê nikane Lao jî bi xwe ra bibe.
Îcar ji bo ku Lao yê 2 salî li derekê bisekine û kes wî nerevîne, bi zîncîrekê wek kûçikekî, weke hespekê wî bi stûna ceyranê ve qeyd û merbend dike û dihere karê xwe.
Du meh berê xwişka Lao Lu ya 4 salî Lîng ji alî dizên zarokan ve hatiye revandin, loma jî bavê reben ditirse ku Lao jî dest wî here.
Di xeberê da tê gotin ku li Çînê rojê 190 zarok tên revandin, bi taybetî jî revandina lawikan pir zêde ye.
Bavê Leo Chen Chuanliu dibêje:
-Jina min nexweş e û nikane li wî binêre û ez jî mecbûr im ku bixebitim. Îcar dema ez mişteriyan digrim ez mecbûr im ku wî bi stûnê ve zincîr bikim. Ez dizanim bêmerhemetî û zalimî ye, lê ji wendakirina wî çêtir e. Çimkî îmkana min tuneye ku ez wî deynim zarokxaneyê.
Îcar welatekî weke Çînê, dinyayê dixwe û bi hemû dinyayê ra jî qayişkêşiyê û berberiyê dide lê nikane Laoyê 2 salî bide zarokxaneyekê.
Ji ber ku bavê wî feqîr e, nikane perê zarokxaneyekê bide, lawê xwe yê 2 salî weke kûçikekî bi kuteke ceyranê ve qeyd û merbend dike…
Û xwedêgiravî ev dewlet jî sosyalîst e û ji dewletên Xerbî bêtir qala heq, huqûq û edaletê dike.
Dewleteke hewqas mezin û dewlemend nikane li zarokekî xwedî derkve, ji ber tunebûnê dê û bavê Lao wî weke kûçikan bi stûnan va zincîr dike.
Ev jî nîşan dide ku tiştê li ser wekehevî, heq, huqûq û edaletê tên gotin hemû vir in, sîstem ji kapîtalîzmê pir zalimtir û pir wahştir e.
Li Ewrûpa dema ferd nikanibe zarokên xwe xwedî bike dewlet lê xwedî der dikve, lê mêze dike.
Sîstema ku însanan mecbûrî vê çareseriya dilperêt bike bira têkeve binê erdê, tunebe çêtir e.
Lao Luyê 2 salî yê bi stûnê ve zincîrkirî rûreşiya Çînê ye. Û bi rismî meriv fêm dike ku ev sîstem, sîstemeke çi wahş û çi bêmerhemet e.