Ji nasnameyeke nufûsê bêtir dişibe otoboza pakîstaniyan

Di demeke nêz da Tirkiye ewê nasnameya(cuzdana nufûsê) berê rake û yeka nuh derxe piyasê.
Min nuha di hin malperan da bala xwe da şikil û şemalê wê.
Nasnameyeke pir ecêb e, tam li gor haletî ruhiya tirkan û qerekterê wan yê prîmîtîvî û nîjadperest e.
Li gor sûretê çapemeniyê weşandiye û agahiyên derbarê taybetiyên nasnameyê da dide, nasnameyên nuh xwedî xusûsiyetên elektronîk e û bi cîp e û texlîtkirina wê ne mimkûn e.
Îsal ewê li milet were belavkirin.
Tirkan navê wê kirine “nasnameya biaqil”.
Di orta nasnameyê da îbareya “Karta Nasnameyê ya Komara Tirkiyê” heye. Li quncikê çepê Ala Tirk”e.
Li quncikê qartê yê rastê bi rengê hişîn xerîteya Tirkiyê hatiye bicîkirin.
Li aliyê kartê yê rastê risim e û li çepê risim jî îcar bi rengê sor dîsa hîv û stêrka Ala Tirk e.
Xerîteya Tirkiyê ya li pêşiya ruyê kartê li gor hêlê bi sê rengan tê dîtin.
Li pişt kartê jî dîsa xerîta Tirkiyê û Ala Tirk heye.
Yanî di karteke bi çapa A7 da heta ku mimkûn bûye çend al û xerîteyên Tirkiyê bicî kirine.
Wisa kirine ku ji karteke nasnameyê bêtir, weke otobozeke Pakîstanê baş xemilandine.
Ev karta nuh ya nasnameyê psîkolojiya tirkan(eyşik e ji xwe bi şik e)nîşandide, fena ku dixwazin bi vê kartê nîşanî kurdan û cîhanê bidin ku Tirkiye welatê wan e û îspata wê jî ev kart e.
Ne tenê însan, miletên dinyanedîtî jî hene.
Tirk li herderê, cî ne li cî hewce ne hewce weke însanên dinya nedîtî hema al û xertîteya xwe li her derê dixin.
Tu nemaye ku her tirk al û xerîteyeke Tirkiyê li eniya xwe jî bideqînin.
Ji ber ku psîkolojiya wan psîkolojiya xerîban, ya diz û talakeran e, ne psîkolojiya însanên xwediyên vê axê û vî welatî ye.
Li Swêd dahîreya bacê, postexena, dahîreya sîgortayê û her banke karta nasnameyê dide û tenê nav û amblema wan li ser e.
Em bibêjin heger "Zîraat Bankasi/Banka Zîraetê" kart dabe, navê wê li ser e. Hewqas.
Mesela min karta xwe ya nasnameyê ji banka "SEB"ê girtiye. Loma jî li ser wê tenê "SEB" heye, nav, al û xerîteya Swêd li ser tuneye.
Lê tirkan ev karta biçûçik bi al û xerîteyên Tirkiyê yên rengorengo şibandine otobozeke pakîstaniyan.
Gava meriv li kartê dinêre, meriv fêm dike ku miletekî çiqasî ji xwe nebawer, çiqasî bi komplek û çiqasî reben in.
Di bin vê psîkolojiya tirkan ya ji xwe ne bawer da tirsa ji têkoşîna kurdan heye, loma jî dixwazin di her fersendê da nîşan bidin ku "Tirkiye" ya wan e.
Di karta nasnameyê da tiştê herî baş valahîştina xaneya "dîn" e.
Li ser giliyê kurdekî elewî û daxwaza Dadgeha Mafê Mirovan ya Ewrûpayê, bi îhtîmaleke mezin ewê di nasnameya nuh da xaneya "dîn/olê" tunebe, yanî ewê "dînê" şexs neyê nivîsîn.
Ev tiştekî pir baş e û dibê wisa be.
Jixwe di karta nasnameyê ya tu welatekî Ewrûpa da tiştekî wiha tuneye. Li gel risim, nav, paşnav û tarîxa jidayikbûnê heye.
Lê ya Tirkiyê ji nasnameya nufûsê bêtir dişibe otobozeke pakîstaniyan, hezarûyek şikil li ser çêkirine.
Tiştê kêm rismê Ataturk e, min rismê Ataturk nedît.
Bi ya min ew kêm e, dibê rismê Ataturk jî li ser nasnameyên nuh hebe...
Cuzdana bêyî gravurê Ataturk bi ya min pênc qurişan jî nake û esas dibê derbas jî nebe...