Dibê kurd biwêribin xeyalên pir mezin bikin

Kurd dibêjin, ”Xwedê nade lê gava bide jî li ser hev dide, bi ser meriv da dibarîne.”Ez bawer dikim ”Homa” di rojên pêş da dike li kurdan jî wisa bike, heqê kurdan li ser hev ji tirkan bistîne.
Henek li alîkî, lê bi qasî xuyaye tirk dikin werin rê.
Nivîskara rojnameya Bugunê Perîhan Çakiroglu, di nivîsa xwe ya do da gotiye, ”Ez nuha naxwazim navê wê bidim, grûbeke mezin ya medyayê ji bo ku di telewîzyon û radyoyê da dest bi weşana kurdî bike û rojnameyên bi kurdî derxe, dest bi xebatê kiriye.”Li gor nivîsa Perîhan Çakirogluyê, ne ew grûb tenê, gelek sermiyandarên din di serî da sektora kêfê û di geleksektorên din jî dixwzazin dest bavêjin bazara kurdî.
Li gor Çakiroglu xanimê, gelek kes bi bêsebriyeke mezin li bende piştî hilbijartinên 29-ê adarê ne.
Bi îhtîmaleke mezin ev xeber ewê rast be. Ji ber ku wekî din tu rê li ber tirkan nemaye. Mecbûr in mafê kurdan bidin.
Tirkan baş fêm kirine ku serhişkî û israra di şer da li zirara wan e û bi vê riyê jî nikanin zora kurdan bibin.
Nuxteyeke din ya pir girîng jî helbet desteka derve ye. Ev destek jî êdî nemaye. Êdî Emerîka û Ewrûpa jî weke berê piştgiriyê nadin êrîşkarî û şerxwaziya tirkan ya li hember miletê kurd.
Yanî him li der û him jî li hundur dor li tirkan hatiye pêçan, kes destekê nade siyaseta wan ya înkar û tunekirina kurdan.
Yekîtiya Ewrûpa di rapora xwe ya dawî da ji herdemê bêtir û vekirîtir banga ”çareserkirina mesela kurd” li Tirkiyê dike, dixwaze Tirkiye perwerdeya bi zimanê kurdî qebûl bike.
Emerîka eynî tiştî dibêje.
Li gor xebera rojnameya Tarafê ya do, hefteya borî, berî ziyareta wezîra der ya Emerîkayê Hîllary Clînton, heyeteke emerîkî bi hin siyasetmedarên kurd ra hevdîtin pêkaniye û ji bo çareseriya mesela kurd xwestiye dîtin û pêşniyarên wan fêr bibe.
Û di serdana Clînton ya Anqerê ya roja şemiyê da ”li ser maseyê ji meseleyên herî girîng yek jî dosyeya mesela kurd bûye.”Di dema hilbijartinên Emerîka da di çend nivîsên xwe da min gotibû ku bi îhtîmaleke mezin îdareya Obama ewê ji ya Bush çêtir be.
Di vê ziyareta Hillary Clînton da emerîkiyan di vî warî da hin sinyalên baş dan û bi îhtîmaleke mezin di pêşerojê da jî ewê hîn bêtir zorê bidin tirkan.
Ewê bixwazin Tirkiye, Kurdistana Federe nas bike û têkilyeke baş bi kurdan ra deyne.
Û ji bo vê jî bêguman dibê Tirkiye mesela kurdên xwe çareser bike.
Li alî din, şêla Îranê jî gelkî girîng e. Herçiqas beşekî Kurdistanê di bin îşxala Îranê da be û ew jî di bin ra gorra kurdan bikole, lê li gel vê jî weke Tirkiyê statuya kurdên başûr red nake, di warê siyasî û dîplomatîk da bi Kurdistana Federe ra têkiliyê datîne.
Ev siyaseta Îranê, Tirkiyê bi serê xwe dihêle, li der û li hundur jê ra gelek gelş û serêşiyan peyda dike.
Bi kurtî, heger li der û li hundur cî li dewleta tirk teng nebûya serokkomar Abdullah Gul du roj berê nedigot, ”di mesela kurd da di rojên pêş da ewê tiştên pir baş bibin.”
Loma jî pir ne dûr e ku berî hilbijartinan ya jî piştî hilbijartinan di demeke nêzîk da tirk ji nişka ve ”bombeyekê” biteqînin û hemû kurdan û cîhanê matmayî bihêlin.
Lê ewê ”bombeyeke” çawa be û kurdan çiqasî memnûn bike ev ne diyar e.
Ji ber van sedeman jî haya Perîhan Çakirogluyê dikane ji hin deran hebe, çimkî guhên hin rojnamevanan qul e, hin tişt zû bi ber guhên wan dikeve.
Salahattîn Demîrtaş efendî û hin kesên weke wî nexwazin ”kurdî bibe zimanê duyem yê resmî” jî, dewlet dikane kurdî bike zimanê duyem yê resmî.
Di rewşeke wiha da ji bo zimanê kurdî ewê gelek qad û bazarên nuh, yên bêserî û bêdawî vebin. Bi sedhezaran însan, di her warê civakî da ewê kar bibînin.
Hertiştê îro bi tirkî heye, ewê bi kurdî jî hebe. Û ji bo vê yekê jî kesên kurdîzan ewê lazim bin.
Kesên kurdîzan ewê bibin tûtye û bi destê kesî nekevin.
De hûn wê demê werin tirada kurdan, ewê şirikê jê berdin. Ji xwe her kurd dengbêj û henekçî ye, ewê reqlamên wisa bikink ku devê tirkan ê ji hev here, dilê wan ewê bibeje xweşikî û şîrîniya zimanê kurdî.
Ji ber ku ”dîn û îmana” gelek tirkî pereye, loma jî dema bibînin ku di kurdî da pere heye, ewê dev ji tirkî berdin û dest bi fêrbûna kurdî bikin.
Di nava çend salan da bi sedhezaran, belkî jî bi milyonan tirk ewê fêrî kurdî fêr bibin û dûra jî çawa ku bi fêrbûna tirkî gelekên me bûn tirk, ewê jî bi fêrbûna kurdî hêdî hêdî bibin kurd.
Jixwe berê piranî ne tirk in, ji bo kara xwe bûne tirk, îcar jî ji bo kara xwe ewê bibin kurd.Ez ne kahîn im û xewnan jî nabînim.
Ez merivekî ”dûrbîn” im û qala tiştên ku di rojên pêş da dikanin biqewimin dikim…
Dibê em ji bîr nekin ku hemû îcad û keşfên cîhanê jî bi xeyelan destpêkirine; dibê kurd biwêribin xeyalên pir mezin bikin…