25 juni 2008

Almanan nehîştin tirk zêde dîn bibin

Almanan li Baselê li saha Stat St. Jakob Park-ê bi zor û di deqîqeya 90-î da tekerê otoboza tirkan teqandin û ew kor poşman paş da şandin mal.

Ez bawer dikim di heqê tirkan da ev netîce baştir e, qezenckirina li hember almanan jî ji bo wan pir zêde dibû.

Wek milet ewê xwe aeqet bikirana.

Tirk pir nêzî fînalê bûbûn û tu nemabû ku zora almanan bibin jî. Heger îcar jî şansê wan wek carên berê alîkariya wan bikira ewê zora almanan bibirana û bimana fînalê.

Lê xwedê kir ku îcar şans û “mûcîzeyan” ji wan bêtir alîkariya almanan kir û loma jî ew biser ketin.

Lê wek taxim alman futboleke xweş nelîstin, tirkan ji wan baştir lîstin. Lê dema şan jî alîkariya meriv neke, meriv xweş jî bilîze meriv dikane wenda bike. Tiştê îşev hat serê tirkan ev e.

Mesela kurd jî baş li ber xwe didin, baş şer dikin û syaseteke pir baş jî dimeşînin lê ji ber kur "şansê" wan tuneye, ne Xwedê û ne jî xwediyên dinyayê alîkariya wan dike loma jî dikin nakin nikanin bi dewleteke serbixwe. Lê roja ku şansê wan jî serî hilde bêguman ewê jî qezenc bikin.

Bi rastî jî heta deqîqeya dawiyê çi destê tirkan hat mêrikan kirin û ev cara pêşîye ku futboleke gelkî xweş lîstin, lê ji ber ku şans û tesadufan û bi gotina Abullah Gul “Xwedê” jî îcar wek carên berê alîkariyan wan nekir loma jî benzîna wan tê nekir.

Ez bi xwe gelkî kêfxweş im ku “Xwedê” îcar jî alîkariya tirkan nekir, ji ber ku wek civat, wek dewlet û wek milet ne layiqî alîkariya “Xwedê” ne, ji ber ku çiqas zilm, xerabî û nerindiyên Xwedê qedexe kiriye hemûyan dikin.

Hin rojnameyên tirkan manşet avêtine, gotiye, “em têk çûn lê em nepilixîn, me bi heysiyeta xwe wenda kir”, ev jî teseliyeke. Helbet bipelixiyana baştir bû, lê ew hêz li ba almanan tunebû.

Qey îşev ev jî cîlweya dîrokê bû, heta nuha ji maça pêşî ya li hember Norweçê bigre heta bi maça li hember Xirwatan, tirkan di hemû maçan da ya di deqîqeya dawî da ya jî di yên dirêjkirinê da gol avêtin û qeznc kirin.

Lê îcar dora raqibê wan bû, almanan jî di deqîqeya 90-î da golek avêtin û maç 3-2 qezenc kirin.

Bi baweriya min ya herî xweş ev bû. Dibê tirk jî his bikin ku wendakirina di deqîqeya dawî da çiqasî ne xweş û zor e.


Li ser bextê Netkurdê û M.Ş Oncu be, li gor ku Netkurd dinivîse, dibêje almanan berî maçê gotine ku ewê “Kûpayeke ji kibaba donerê” diyarî tirkan bikin.

Bi rastî jî alman miletekî xwediyê gotina xwe ye, mêrikan gotinan xwe anîn cî û tirkên “donercî” dîsa şandin ser karê wan yê kibabfiroşiyê.

Piştî her serkeftinekê hin rojnameyên tirkan bi pûntoyên mezin manşet diavêtin û digotin:

“Tirkên dîn!”

Min nuha bala xwe dayê, îcar jî gotine:

“Dînîtî heta vira!”

Alman miletekî zana ye, dizanin dînan zû biaqil bikin...

Mala almanan ava ku nehîştin tirk zêde dîn û har bibin...

Inga kommentarer:

Skicka en kommentar