Însan çima wiha dikin?

Emelîyatên estetîk û deqên ereban mala însanan şewitandiye, ew kirine însanên nû, sentetîk, ji otantîkiya xwe derketine.

Jin bi emelîyetên estetîk, bi botoksê, bi werimandina lêvên xwe, bi çêkirina buriyên xwe, wek kerikonekî reş bi eniya xwe va dizeliqînin xwe dikin ibret.

Pir ne xweşik dibin, dibin sosiret. Li ber çavên min wisa xuya dike.

Bawerî û xebat hebe Kurdistana azad ewê çêbe

Gelek kes hene bi rastî, ji dil ne li dijî Kurdistaneka serbixwe ne, ji ber ku bawer nakin tiştekî wer mimkûn e, lema naparêzin û yên diparêzin jî şaş dibînin, rexne dikin.
Her kurd ne dûrbîn e, ne zana ye. Her kurd bi qasî ku Kurdistana serbixwe bixwaze, biparêze ne wêrek e.
Çimkî li hemberî me dewleteke mezin û dirinde ye. Di tarîxa me ya dûr û nêz da qetlîamên mezin anîne serê me.

Tirs û mereza dilê wan Kurdistan çêdibe

Tirk bi qasî neyartiya kurdên Kurdistana Bakur dikin hewqasî jî neyarên kurdên başûr, rojava û rojhilat in jî.
Ji bo wan kurd kurd e, yên kîjan beşî dibe ferq nake.

Çimkî derdê wan li tu derê kurd azad nebin, Kurdistan çênebe. Bi qasî ku li dij in li Rojava Kurdistan çêbibe, hewqasî jî li dijî serxwebûna kurdên başûr in.
Dibê kurd viya bizanibin.

Hebûna îdareya Kurdistana Rojava di ser hemû bertîlên tirk pêşniyar dikin ra ye

Tirk ji bo ku rê li ber azadbûna kurdên Kurdistana Rojava bigirin, ji bo ku nehêlin kurd bibin xwedî federasyon li riyekê, li çareyekê digerin.

Ji bo xapandinê dixwazin gelek alternatîfan biceribînin. Gelek bertîlên xapandinê pêşniyarî Evdila Ocalan, PKK´ê, PYD´ê û HSD´ê dikin.

Gerek PYD, HSD, PKK kurdên Rojava wek dema Şerê Cîhanê yê Yekê bi derewên tirkan neyên xapandin.

Fransayê careke din nîşan da ew li pişta miletê kurd e

Wezîrê karên derve yê Fransa Jean Noel Barrot û Wezîra karên derve ya Almanyayê Annalena Baerbock îro ji nişka ve çûn Şamê, bi serokê Sûriyê û HTŞ´ê Ehmed Şara ra hevdîtineke kirin.

Di merasima pêşwazîyê da Ehmed Şara bi  destê Annalena Baerbock negirt.
Mêrik nîşan da cil guhertibe, qirawat girê dabe jî hîn cîhatçîyekî DEAŞ´î ye...

Meriv bêşans be diranê meriv di pelokê da jî dişkê

Ya rast ez hinekî nerehet im, nikanim tiştekî binivîsînim. Dibê çend rojan nabênê bidimê.
Lê ez bi xwe nikanim, dibê her roj bloga xwe nuh bikim. Lema guh nadim êşa parsuyên xwe.

Meriv bêşans be diranê meriv di pelokê da dişkê. Di roja pêşî ya sala nû da bêşansiya min dest pê kir. Di bêşansiyê da ez yekî bêraqibim, kes nikane bi min ra qayişê bikşîne.

Sala nû û hin surprîzên wê

Jiyana min îro guherî, ket kerasekî din. Ji îro pê da ez û xanimê tenê bin. Zar û zêç, xort kes li ba me nema. Êdî ez û xanimê hevdu îdare bikin.

Zarok giş bi firê ketin û çûn. Yê dawî jî îro bar kir, got bi xatirê we.
Heta nuha xortê me Serhat Arda li ba me dima. 

Îro wî jî bar kir, çû bajarê Västeråsê. Li wir ji xwe ra kar û xanî dît. Pir baş bû, ew jî, em jî pir kêfxweş in.

Saleka din ji umrê min kêm bû

Dixwazim di vê nivîsa xwe ya pêşî ya sala nû da qala çend tiştên xwe yên şexsî bikim. 

Meseleyên din ên siyasî, hêviyên min ên ji sala nû bira bimînin ji nivîseke din ra. Bira nivîs nebe şorbe.

Li gorî tarîxa nufûsa tirkan dane min îro ez bûm 75 salî. Roj, meh ne rast e, lê sal rast e. Ez di sala 1950´î da hatime dinyayê. 

Bi vê sala nû ra saleka din mezin bûm û salek din ji umrê min kêm bû. Yanî li zirarê me.