Zimanê me sîgorta hebûna me ye

Mirina zimanekî jî û jîna(nemirina) zimanekî jî di destê însên da ye. Miletek li zimanê xwe xwedî derkeve ewê zimanê xwe bi pêş xe û lê xwedî dernekeve, bi zarokên xwe ra ne bi zimanê xwe, bi zimanekî biyanî bipeyive, ew ziman zû dereng mahkûmî mirinê ye.

Tiştê nuha dewleta tirk dike û piraniya kurdan jî pê ra dibin alîkar ev e. Bi bi hev ra, zarokên xwe ra ji dêlî kurdî bi tirkî dipeyivin, ev jî mirina zimanê kurdî ye.

”Heger hûn dixwazin miletekî ji ortê rakin berê ji zimên dest pê bikin.”
Konfuçyus

”Ziman neynika miletekî ye.Gava em li vê neynikê dinêrin di wir da em rismê xwe yê rastîn dibînin.
Schiller

Xurtiya zimanekî  ne avêtina, qebûlnekirna yê xerîb e, daqultandina wî ye..

Miletê zimanê xwe wenda bike kultura xwe, zargotina xwe, edebiyata xwe û şiûra xwe ya netewî jî wenda dike.  Çimkî ziman, mala fikir e. Bi saya zimên em dixuliqînin.

Çimkî kultur jî, edebiyat jî û zargotin, folklor jî bi riya zimên ji neselekî dewrî neslekî din dibe. Gava ziman bimre her tiştê bi zimên tê çêkirin jî dimre. Bi giştî em ji vê ra dibêjin kultur.

Ziman nasnameyeke me kurdan ya herî muhîm e, bi zimanê xwe em ji miletên cîran digerin. Roja em vî zimanî wenda bikin em jî wenda dibin.

Tirk viya baş zanin û lema jî ji bo ku zimanê me wenda bikin çi ji destê wan tê dikin. Û piraniya kurdan jî bi rengekî bêşiûr destegê didin vê hedefa tirkkan.