Xwelîsero tu yê mezin bibî dîsa bibî ker

Li gund naznavê(leqebê)şivanê axê kiribûn ”ker”. Gundiyan, malbata axê jê ra digotin ”kero” were, kero here…
Pîreka wî rojekê hew deyax kir, jê ra got:
- Mahrûmo, ev çi nav e xelkê li te kiriye? Here ba axê, jê rica bike bira navê te biguherîne, navekî din li te ke.
Gotinên jinikê ket serê şivên û rabû çû ba axê û ji bo ku navê wî biguherîne jê rica kir. Axê rica wî qebûl kir. Dû ra jî bi kêf û bi bez berê xwe da mal û bi dengekî bilind ji nikê ra got:
-Guhert, guhert!
Jinikê got:
-Kir çi?
-Êdî navê min ne ker, dahşik e…
Jinikê li çonga xwe xist, got:
-Wey li min porkurê ! Xwelîsero  tu yê mezin bibî dîsa bibî ker…

XXX

Ji kesê rastgo zêde nayê hezkirin, bi qasî kesên jê hez dikin, kesên jê hez nakin jî hene û heta zêdetir in jî.
Lê dicivatê da serê kesê rastgo û dirist hertim bilind, pişta wî wek tîrê rast û zimanê wî dirêj e.
Lê kesên durû tim piştkul in.
Dijminên meriv zêde bike jî dibê meriv dirist û rastgo be û durûtiyê xweş nebîne.

XXX
Stanîslav Lec, gotiye ”Naskirina sinet(huner)jî sineteke.”
Lema jî sinetkarên sinet nas dikin kêm in. Çimkî naskirina sinet jî bi serê xwe sinetekî bi qasî sinet zor e.