24 juni 2014

Siyaset û edeb

Gelek tarîfên siyasetê hene. Ji van tarîfan yek jî ”sinetê îdarekirinê” ye. Yanî meriv dikane bibêje siyaset, hunerekî îdarekinê, birêvebirinê, lihevragirtinê ye.
Lê li alî din siyaset di eynî wextê da sinetê gotina xweş e, terbiye û edeb jî. Yanî siyaset ne bêdebî, bêterbiyetî, çeqelî, berdûşî, qebedayîtî  û zirzopî ye.
Çi heyf ku li Tirkiyê siyaset li ba siyasetmedarên tirk wiha bûye, yanî bûye bêterbîyetî û bêedebî.
Do serokê MHPê Devlet Bahçelî bi gotin û uslûbeke ne xweş Erdogan rexne kir.
Îro jî Erdogan bi gotinên hîn girantir, bi gotinên hîn bêdedep bersîv da wî.
Her roj kêm zêde hemû serokên tirk bi vê uslûba bêmistewa, wek sûtalên siqaqan, wek serokên mafyayê xîtabî hev dikin, hevûdu rexne dikin, gotinên pir girann ji hev ra dibêjin.
Yanî siyaset li Tirkiyê ji hunera gotina xweş û îdarekirina însên derketiye, bûye hunerê bêedebî û bêterbîyetiyê…
Ev bêmistewatî û bêexlaqiya wan pir hindik di me kurdan jî digere, kurd jî ji wan fêrî bêdebî û bêterbîyetiyê dibin…

XXX
Xewnên kevn
Qey rojên çûyina welêt nêz dibin, loma jî ez hema hema her şev Wêranşarê di xewna xwe da dibînim. Lê tim jî Wêranşara kevn, kolan û kuçeyên berê ye. Ji sala 2010a û virda çar caran çûm Wêranşara nuh û her carê jî çend rojan lê mam û lê geriyam. Lê tiştekî pir ecêb e, heta nuha yekcarê jî min Wêranşara nuh di xewna xwe da nedîtiye. Hercara dikeve xewna min tim bajarê kevn yê 34 sal berê ye û însanên berê ne…
Min tiştek ji vî îşî fêm nekir, weleh însan jî mexlûqatekî pir ecêb e, gelkî zahmet e merivpsîkolojiya wî ji hev derxe…

XXX
Mêrê xerab wek hesinê pîs e, ne dibe çakûç û ne jî das. Loma jî kar û xebata baş bi kesên berê hatine ceribandin û îmtîhanek baş nedane nabe.

XXX
Ez hêdî hêdî 40-50 derece germiyana Wêranşarê xeyal dikim...

Yaho îsal ji Stockholmê ra çi xerab hat, em ji serma qefilîn gidî. Vêsê gava ez ji mal derketim herewere 12 derece germ bû. Bawer bikin hîn rojekê jî xweşikî hestiyên me germ nebûne yahoo....
Hêdî hêdî ez 40.50 derece germiyana Wêranşarê xeyal dikim. Û heger xanî jî temam be, wê demê kêf kêfa min e, ez û xanim emê li balkonê xwe bidin ber tavê û qahwa xwe bi kêf vexwin.
Pir nema, serî binî du hefte man. Ê bela sebeb negotine xwediyê sebrê mîrê misrê…
Bi rastî jî me gelkî sebir kir...
Lê ez bi xwe ne Misrê dixwazim û ne jî Mîrîtiya wê, ez Kurdistanê û muxtariya wê dixwazim.
Heger ew jî nebe, dor neyê min, ez dixwazim bibim şivan û gavanê gundekî Kurdistanê….


2014-06-24

Inga kommentarer:

Skicka en kommentar

PARVE BIKE