Gelî dost û hevalan û xwendevanên hêja...
Ez nuh ji şahiya/festa Julê(Noelê)hatim. Derengê şevê ye.
Li swêd adet e, ciyê kar xwarineke Julê/Noelê dide karkirên xwe.
Ciyê karê min ji sedî li 80-90-ê wan jin in.
Di nava 100 horiyên cinetê da min îşev hiş berda, piçek aqilê mayî jî firiya çû û ez bawer dikim min hinekî jî zêde vexwar.
Bêbavan îşev hemû bûbûn tiştekî din, gişan xwe soromoro kiribûn heyhawar, meriv aqil berdida...
Min gelekên wan tew nas nekir.
Ji çend hebên ku em bi hev ra rûniştîbûn ra min got, her roj ji sibê heta êvarî ez di nava we da me, lê min ev şox û şengî û bedewiya we heta nuha ferq nekiribû, qey heta îşev ez kor bûme...
Hemû keniyan.
Îşev tiştê ez bibêjim hewqas e û bi xatirê we, ez gelkî betilî me, dibê herim rakevim....
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar