Îşev ji min ra hinekî xerab hat

Di nivîsa xwe ya do êvarî da min gotibû ku berpirsiyarê malpera kurdî Zinar Ala, li ser çar saliya bloga min, bi min ra hevpeyvînek kiriye.
Do êvarî min bersîvên wî jê raşandin.
Bîstik berê gava min komputera xwe vekir û li e-meylên ji min ra hatine nêrî, min dît ku camêr îcar jî ji min nav û rismekî neviyê min û çend rismên mim yê li Kurdistanê xwestiye.
Min rabû 28 risim xistin mapekê(dosyekê) û jê ra şand, lê nebû, saet heta nehûnîvan ez pê da ketim nebû.
Ji mecbûrî min rabû dîsa telefonê "Xocê Xizir" Nîhatê swêregî kir, min jê ra mesele got.
Ji min ra qala navmavnan kir ez veciniqîm, got, tu zanî ”zîp” çi ye?
Min got tobe herab, tiştên wiha tahlûke ez bela xwe tê nadim.
Got gerek tu ji Googlê programa ”7zîp” daxînî û nizanim risman çi bikî, wê demê tu yê bikanibî risman wek fîlekê bişînî.
Min got ev ne karê min e, ez ji tiştên wiha fêm nakim.
Ji xwe ne hewce bû ku min bigota, wî bi xwe jî dizanîbû ku ez ne ji defêra dibim û ne jî ji zurnê ra…
Axirê mala camêr ava be, bi telefonê ji min ra rêberî kir û mesele hel kir.
Lê li gel vê jî,min nikanîbû bişanda, nizanim çima, bêxwedî dihat derekê û lê dialiqî, min dikir nedikir nediçû.
Min rabû çend heb yeko yeko şandin.
Çûn neçûn ez nizanim.
Yanî Zinar Ala ji şansê min ra nehîşt ez îşev jî çend gotinan li ser Erdoga bibêjim û çend gome û zinaran tê werkimê.
Min hemû şeva xwe bi mijûliya şandina risman derbas kir.
Ez nizanim îşê min çima tim wiha li hev rast nayê û li eksê siwar dibe, fena ku nifir li min bûbe, ji bo ku ez bêtir biwestim…
Ez dizanim gelek kes hene ji min jî nezantir in, lê Xwedê dîsa jî îşê wan li hev tîne, kabê wan tim mîr tê.
Min berê jî qal kiribû, par carê dîsa bêxwediya kompetura min wiha eksî kir, min çi kir nemeşiya, min dît na bi rehetî nabe…
Dawiya dawî ji qehra min rabû mişk got gurmmm û li orta ekrana komputerê xist û ekran kir xwê û berda…Min dilê xwe lê rehet kir…
Û dûra jî min rabû çû yeka nuh kirî.
Ez ditirsim tiştê min anî serê ya berê, ez bînim serê vê jî…
Çimkî bala min lêye viya jî dest bi eksî û serhişkiyê kiriye, di dema herî krîtîk da dirist naxebete, miheqeq problemekê derdixe..
Ez serê we zêde neêşînim, saet heta dehûnîvan(22.30) ez pê da ketim.
Îcar risim çûn, neçûn ez nizanim, belkî jî min deh caran eynî risim şandibin, lê haya min jê tuneye…
Gava îş wiha li eksiyê siwar dibe û nameşe û teknîk ji min ra dibe eziyet û îşkence, ez dixwazim hema her tiştê moderna bavêjim û vegerim rojên berê, qelem û kaxetê û xwe ji vî ezabê modern xelas bikim…
Ez hêvî dikim careke din kes tiştekî wiha zahmet ji min nexwaze…

***
Serokwezîrê Tirkiyê Erdogan, her ku li dijî perwerdeya zimanê kurdî derdikeve û xwedêgiravî li gor xwe hin ”argumendtên cidî” (!) tîne, xwe dike pêkenînê alemê.
Ji ber ku bi derewan, bi tiştên ne rast, bi demagojiyeke vala li dijî mafekî rewa derdikve…
Ev durûtî û cotstandardiya Erdogan ya li hmber milet kurd, baweriya bi wî qels dike.
Erdogan dibêje, ji bo tirkên Almanya daxwaza wî ya perwerdeya bi zimanê tikî rast e û heq e, lê ya kurdan şaş û neheq e.
Erdogan dibêje:
”Me ji bo tirkên li Almanyayê daxwaza perwerdeya bi zimanê zikmakî kir, çimkî tirkên li wir kêmnetewe ne.”Hela hela, de tu were ”vî kerî di vî buhurî ra derbas ke kurro…
Zora zalima ev e…

Însan demagojiyeke hewqas basît jî nake...
Ê heger kurd piranî ne(ekseriyet, mayoritet)wê demê dibê mafên wan jî bi qasî yê piraniyê, yanî bi qasî yê tirkan hebe.

Tirk xwedî çi mafî bin, dibê kurd jî xwedî eynî mafan bin.
Heger mafê "piraniyê" ewê bi qasî mafên hindikayiyê jî (eqalietê) tunebe ew piranî ji kurdan ra nelazim e heyran.
Tirk piranî ne dewleta wan, meclîsa wan, artêşa wan, pûlisên wan, bi hezaran dibistan û zanîngehên wan, ala wan, radyo û telewîzyonên wan axir heye û heye…
Baş e ka çi yê kurdan heye?

Hûn ne mafê "hindikayiyê" û ne jî yê "piraniyê" didin kurdan.

Hûn "hindikayiya kurdan qebûl nakin û mafê piraniyê jî nadin...

De îcar ewê çawa be?
Zarokên tirkan weke piranî bi zimanê xwe perwerde dibin, lê hûn vî mafî nadin zarokên kurdan...
Ma ev çawa wekhevî ye?
Tiştek pir vekirî ye, li Tirkiyê mafê kurdan ne bi qasî yê "eqaliyetê" û ne jî bi qasî yê "ekseriyetê" heye.

Hûn dixwazin bi demagojiyê zulm û neheqiyeke pir mezin bincil bikin, lê rim di çewêl hilnayê, malxwî bi diz hesiyane û êdî kes bi van gotinên vala, tewşo mewşo naxape...

Piştî vê saetê ne xwe zêde biwestînin û ne jî me, dev ji gotinên vala û demagojiyê berdin, mafê kurdan yên netewî qebûl bikin...

Piştî vê saetê êdî tu hêz nikane rê li ber perwerdeya zimanê kurdî bigre, hûn çiqasî dirêj bikin û hûnê li zirarê derkvin...

Êdî hûn nikanin kurdan wek berê îdare bikin, dema heli borî ez benî...