Nivîseke ji nişka ve

Hin xwendevan dixwazin li ser rojeva Tirkiyê û Kurdistanê jî ez hin tiştan binivîsim û dîtinên xwe bibêjim.
Rast e, ez jî dixwazim rojê 2 nivîsan binivîsim, lê pê ra nagihînim. Di nava 2-3 saetan da nivîsîna 2 nivîsan ne hêsan e.
Herçî mesela referandûmêye bi rastî ez bi xwe baş nizanim di pakêta referandûmê da çi heye, lê li gel vê jî bi dîtina min dibê kurd bibêjin ERÊ, dengên erê bidinê.
Ji ber ku ya kev ji wê ne çêtir e.
Waye Evren dibêje heger di referandûmê da ”erê” derkeve ezê xwe bikujim.
Tiştê Evren li dij dibê kurd neparêzin.
Ji her gav û mafekî herî biçûk ra jî dibê kurd tim û tim bibêjin ERÊ, lê pê neyên serî, divê tim hinekî din bixwazin.
Di siyasetê da carnan ya giş ya qet ne rast e, dibê meriv kûr û dûr bifikire, dijmin jî zêde ”netirsîne, hêdî hêdî fêr bike.
Em nikanin hemû mafên xwe bi carekê da bi dewletê bidin qebûl kirin, mimkûn e ku ev yek piço piço û hêdî hêdî bibe.
Loma jî dewlet çi bide dibê kurd ne li dij bin, lê tu carî jî pê neyên serî, dibê tim hinekî din jî bixwazin, heta ku hemû mafên xwe digrin.
Gava deyndarekî meriv nikanibe hemû deynê xwe li ser hev bide, bixwaze bi texsîdan bide, dibê meriv red neke, girtina bi texsîdan ji negirtinê çêtir e.
Di mesela referandûmê da dîtina min ev e…