Zalim rûşuştî ne

Serokwezîrê Tirkiyê Erdogan, li ser perwerdeya zimanê zikmakî yên tirkên li Almanyayê dijîn daxuyanîyek daye rojnameya hefteyî ya alman Die Zeit-ê û gotiye:
”Li Tirkiyê kolejên alman hene. Çima ewê li Almanyayê kolejên tirk tunebin? Almanya ji hewcedariya di vî warî da hîn bêhay e. Însan dibê berê hakimê zimanê diya xwe, yanî hakimê tirkî bin. Lê çi mixabin ku di realîteyê da tiştekî wiha tuneye.”Gotinek heye, dibêjin, lawo nuha yê ji dînê min ra xeber dide, misilmanekî temam bûya…
Yê Erdogan efendî jî bû ev mesele.
Camêr tiştê ku ji bo zarokên koçberên tirk ji almanan dixwaze, li Tirkiyê ew bi xwe nade zarokên kurdan.
Û ne tenê nade, bi şîdet jî li dijî daxwazeke wiha ye.
Dema dor tê ser kurdan, bira mafê perwerdeya bi kurdî li wir bimîne, dibêje, ”yek dewlet, yek milet, yek welat, yek al û yek ziman.”Dîtina wî ya rastîn ev felsefeya nîjadperest û faşîzan e.
Lê li gel vê jî camêr diwêre ji xelkê ra bibêje, ”divê însan berê hakimê zimanê xwe be.”Ê baş e, wê demê çima hûn nahêlin kurd "hakimê" zimanê xwe bin?
Ma ne ev 85 sal in ku hûn bi hemû babetên zorbatiyê nahêlin kurd "hakimê" zimanê xwe bin...
Welhasilîkelam ev siyasetmedarên tirk merivên pir bêexlaq û bêheya ne.
” Divê însan berê hakimê zimanê diya xwe be…”
Rast e, bi rastî jî dibê însan “berê hakimê zimanê diya xwe be.”
Lê dibê ev maf ne ji bo tirkan tenê, ji bo kurdan jî derbas bibe, çimkî kurd jî însan in....
Loma jî dibê kurd jî hakimê zimanê diya xwe bin...
Rast e, piştî ku li Tirkiyê kolejên alman hene û zanîngeh jî li ber vekirinê ne, çima eynî tişt li Almanyayê ewê ji bo tirkan çênebe?
Mafê ku ji bo almanan li Tirkiyê heq e, çima ewê li Almanya ji bo tirkan ne heq be?
Lê gelşa mezin ew e ku Erdogan vî mafê ku ji bo zarokên tirk dixwaze, ji bo zarokên kurd naxwze.
Û ne tenê naxwaze, ji kok da li dij e jî.
Dema Erdogan qala mafê “însên” dike, wisa xuyaye ku kurdan ji însên nahesibîne.
Heger ne wiha bûya dibê nuha li Tirkiyê zarokên kurdan “hakimê zimanê diya xwe bûna.”Dibê parlamenterên kurd sibe di meclîsê da ji serokwezîrê Tirkiyê Erdogan bipirsin, bibêjin:
-Birêz Erdogan, ev mafê ku tu ji bo zarokên tirk yên ku li Almanya dijîn dixwazî, çima tu li welatê xwe eynî mafî nadî zarokên kurdan?
Sebebê vê nedanê çi ye?
Ma qey em kurd ne însan in?
Bêguman Erdogan û hemû siyasetmedarên tirk tim wiha dikin, mafên ji bo xwe û miletê xwe rewa û heq dibînin, ji bo kurdan rewa û heq nabînin.
Li vê cîhanê tu kes weke siyasetmedarên tirk bêexlaq û rûşuştî tune ne, dema ji bo wan be hemû dibin hewariyê heq, huqûq û edaletê, lê dema dor tê ser kurdan hemû dibin zebanî, zalim, zorba û heqnenasên herî xedar.
Û di ser da jî merivên hewqasî bêrûne ku di eynî wextê da herdu dîtinan jî diparêzin, tiştên ji xwe ra dixwazin, ji xelkê ra li dij in.
Bala xwe bidinê, bêyî fedî û heya, mêrik mafê ku ji bo tirkên koçber ji dewleta Alman dixwaze, li welatê xwe nade kurdan, li dijî dana vî mafî ye.
Diyar e Erdogan ya zarokên kurdan layiqî vî mafî nabîne ya jî kurdan însan nahesibîne.
Heger Erdogan, kurd û zarokên wan însan bihesibanda, mafê ku ji bo zarokên tirk dixwest, ewê ji bo zarokên kurd jî bixwesta.
Lê naxwaze, ji ber ku Erdogan merivekî ne demokrat, ne adil, ne samîmî û durû ye.
Loma jî tiştê ku ji bo tirkan weke heqekî herî tabiî dibîne, ji bo kurdean weke heq nabîne û nade...
Helbet ev ne cara pêşî ye ku Erdogan vê cotstandardiyê bikar tîne, heta nuha gelek carên din jî wiha kiriye û ji xwe ev siyaset û felsefeya wan ya esasî ye.
Lê li gel vê jî dibê kurd li hember vê beyana Erdogan bêdeng nemînin, di serî da di meclîsê da û dûra jî di çapemeniyê da dibê hesabê vê siyaseta durû jê bipirsin...