Yaho van leşkeran mirina xwe kirine çavên xwe, rojê yek dudu di ser sûc da tên girtin, lê mêrikan dîsa jî rehet nasekinin.
Geh dixwazin serokkomar Abdullah Gul bikujin, geh dixwazin serokwezîr Erdogan bikujin, geh dixwazin muzeyan bi 300 zarok ve bi hewa xin…
Ji roja doza Ergenekonê dest pê kiriye û virda ye her ev şerê bênabên e.
Yek tê girtin, yekî din derdikeve.
Û bi vî hawî dom dike.
Derket ortê ku do jî du kesan xwestine cîgirê serokwezîr Bulent Arinc li ber mala wî bikujin.
Do êvarî li Anqerê, li nêzî mala Bulent Artinc, pûlisan du kes girtin.
Derket ortê ku kesên hatine girtin yek jê serdar e(bînbaşî ye)û yê din jî albay(mîralay)e û li pey kuştina Bulent Arinc in.
Herdu zabitên hatine girtin nuha li serekerkaniyê wezîfedar in.
Tê gotin ku pûlis roja şemiyê di heqê vê plana suûkastê da îstîxbarat girtiye û li gor vê îstîxbaratê ev herdu zabit girtine bin kontrolê.
Wek tê dîtin mêrikan çuqas tên girtin jî lê dîsa jî dev ji planên darbeyeke leşkerî bernadin.
Tim jî li pey kuştina kesên mezin in, bûyerên ku bikanibe milet bîne xeleyanê û bibe sebebê tevliheviyên mezin
Lê ya baş ew e ku hukûmet meselê sist nagre û tim li pey wan e.
Leşkeran tiştên wiha berê tim bi destên hin qatil, sûtal û faşîstan didan kirin, zabitên rutbebilind tevî bûyerên wiha nedikirin.
Wan tenê plan çêdikirin û emir didan qatilan û qatilan jî emrê wan bicî dianî. Dema dihatin girtin jî ”dewleta kûr” yanî artêşê li pişt wan bû û ew piştî demekê ew xelas dikirin.
Lê diyar e leşker êdî weke berê bi hêsanî nikanin qatilan bibînin, çimkî îhtîmala girtinê li gor berê zêde bûye.
Û dema qatil werin girtin jî xelaskirina wan jî weke berê ne hêsan e.
Êdî forsa leşkeran jî new eke berê ye, bûne kûçikên keriyan, rezîl û riswa bûne, muxtarê gund jî êdî ji generalan natirse.
Qey ewê ji ber vê yekê be ku wek berê kar nikanin bidin xelkê, êdî dixwazin îşê xwe bi destê xwe biqedînin.
Li alî din du roj berê jî dîsa dema yekî dixwest di nexweşxaneyê da generalê teqawit yê girtiyê doza Ergenekonê Levent Ersoz bikuje bi du şeşderban va hate girtin. Ji bo ku ji destê notirvanan xelas bibe 6 derb berda lê dîsa jî xelas nebû û bi alikariya gel hate girtin.
Derket ortê ku ew jî zabit bû ye û di îfadeya xwe da gotiye ”albay” ew şandiye.
Ji ber ku Levent Ersoz, gelek tiştan dizane û hin tişt jî gotine, lê ne hemû, loma jî dixwazin wî ji ortê rakin.
Jixwe ji destpêka doza Ergenekonê û vir da ye ew 6 zabitin ku kuştî tên dîtin. Xwedêgiravî hemûyan jî întîxar kiriye.
Ev bûyer hemû, kuştin, întîxar, teşebusî kuştinê, plana kuştina serokwezîr û cîgirê wî nîşan didin ku artêş ketiye panîkî û loma jî dînîtiyên wiha dike.
Diyar e hîn baş fêm nekirine ku dewra wan qediye, êdî kes ji guh nade wan û ji wan natirse.
Dewra darbeyên leşkerî ji zûda ye derbas bûye, ne Emerîka û ne jî Ewrûpa êdî alîkariya darbeyên leşkerî nakin.
Lê leşker ya naxwazin vê rastiyê bibînin ya jî dibînin lê destên wan ji hukmê berê nabe, naxwazin bibin leşkerên normal.
Bes ewê fêr bibin, mecbûr in fêr bibin, wekî din tu rê li ber wan tuneye.
Û helbet artêş çiqasî ji siyasetê dûr keve ji bo me kurdan hewqasî baş e, bi vê dûrketina wan ra çareseriya mesela kurd jî ewê nêzîktir bibe.
Bi rastî jî AKP-ê, lê bi taybetî jî Erdogan, qûş li leşkeran qetandiye, mesela kurd ne têda, lê wekî din bêtirs diçe ser wan, ji wan natirse.
Loma jî di vî şerê hukûmet û artêşê da dibê kurd tim piştgiriyê bidin hukûmetê û kadirên sivîl.
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar