Sibe li welatê min Cejna Qurbanê ye...

Sibe li welatê min Cejna Qurbanê ye, ewê qurban werin şerjêkirin, devê hin feqîran ewê bi çêniyek goşt bibe.
Sibe li welatê min Cejna Qurbanê ye, şekir û şîraniyên herî baş ewê werin kirîn, şorbeşîr ewê li kêlekê were danîn.
Sibe li welatê min Cejna Qurbanê ye, zarok, jin û keçên narîn ewê kincên xwe yên nuh û rengo rengo bera ser bejn û bala xwe din û pê dilşa bibin.
Sibe li welatê min Cejna Qurbanê ye, kebanî ewê hemû huner û marîfetên xwe yên veşartî nîşan bidin û xwarinên şikil şikil rêzî ser sifran bikin.
Sibe li welatê min Cejna Qurbanê ye, li park û meydanan, li taxên feqîran ewê leylî werin danîn û zarokên pêşeroja kurdan ewê bi dilşadiyeke mezin xwe hêl kin, berberî asîmanan bibin.
Sibe li welatê min Cejna Qurbanê ye, hin dilên ji hev mayî, ewê destên xwe bidin hev û hevûdu ramîsin, hevûdu efû bikin.
Sibe li welatê min Cejna Qurbanê ye, kokima diya min ewê here ser gora bavê min û jê ra Yasînekê bide xwendin û dara ber serê wî av bide, li ber serê wî ji derd û kulan hinekî binihurîne û du dulop hêsirên bîrîkirinê birjîne ser gora wî.
Sibe li welatê min Cejna Qurbabê ye, dost, heval û malbatên şehîdan ewê qefle bi qefle, pêl bi pêl biherikin ser gorên şehîdên Kurdistanê û qevdên gulên sor, çîçekên reng rengî bi giramî û hurmeteke mezin deynin ser gorên wan û wan bibîr bînin, ji kevirên ber serên wan ra bi çend gotinan bibêjin ku ew mêrxas, canfîda û şehîdên miletê kurd in, heta ku ev milet hebe ewê tu carî neyên ji bîr kirin.
Sibe li welatê min Cejna Qurbanê ye, xwezî min jî bikanîbûya qevdek gulên sor daniya ser gora şehîdekî, xwezî min jî bikanîbûya hemû gorên hevalan ziyaret bikira, xwezî min jî bikanîbûya bi kokima diya xwe ra misînek av li dara ber serê bavê xwe kir û ew hesret û keder ji dilê diya xwe derxista.
Sibe li welatê min Cejna Qurbanê ye, xwezî ez jî li welêt bûma, xwarzê û biraziyên min qefle bike bihatana epîrozkirina cejna min, destê min ramaûsana, danîna ser serên xwe û min jî cejna wan bidayê…
Bi hêviya dîtina gelek rojên şad û bextewar û Kurdistaneke serbixwe û azad, ez cêjna xwendevanên vî quncikî, hemû kurdên xwedî xîret û binamûs û bi taybetî jî yên li Çanaqeleyê di bin hesara tirkên faşîst da ne pîroz dikim.

Şêla Nêçîrvan Barzanî hêjayî teqdîrê yeSerokwezîrê Kurdistanê yê berê Nêçîrvan Barzanî, di hevpeyvîna xwe ya bi Kurdistan TV-ê ra li ser siyaseta hukûmeta AKP-ê ya çareserkirina mesela kurd û şêla Tirkiyê ya li hember PKK-ê jî sekinîye û çend tiştên gelkî baş gotiye.
Nêçîrvan Barzanî gotiye, ew dizane ku Tirkiye naxwaze di çareserkirina mesla kurd da PKK-ê wek mixatab qebûl bike.
Nêçîrvan Barzanî di berdewamiya axaftina xwe da gotiye, ”lê belê bi îhmalkirina PKK-ê jî gelşa kurdî bi temamî çareser nabe”, di prosesa çareserkirnê da habûna PKK-ê gelkî girîng e. Dibê Tirkiye vê rastiyê bibîne û qebûl bike.
Barzanî gotiye, di mesela çareseriyê da nabe Tirkiye guh nede kesî, dibê herdu alî jî, tirk jî û kurd jî razî bin.
Nêçîrvan Barzanî tiştekî din yê girîng jî aniye zimên, gotiye têkçûna PKK-ê ne li mesleheta miletê kurd e.
Ev şêla Nêçîrvan Barzanî gelkî girîng e û şêleke netewî ye, dibê meriv teqdîr bike.
Ev dîtin dîtineke netewîye, li kîjan beşê Kurdistanê dibe bila bibe, dibê kurd nebin terefdarê belavbûna hêzeke kurd, partiyeke kurd, tevgerke kurd ya netewî.
Li Kurdistana Tirkiyê dibe ya jî li beşekî din dibe hîç ferq nake, têkçûn û belavbûna komeleyeke kurd jî ne li menfeeta miletê kurd e.
Û pir baş e ku kurdên başûr vê şêla xwe ji tirkan ra eşkere dibêjin, dibê tirk bizanibin ku mesela kurd bi kurdan ra çareser dibe.
Heger tirk dixwazin PKK dev ji şerê çekdarî berde, wê demê bi hawakî dibê bi wan ra jî têkeve têkiliyê.