Weleh hûn bixeyidin yan nexeyidin hûn bi qîma xwe ne, ez îşev nikanim tiştekî dirêj binivîsim. Îro Cejna Qurbanê ye, zarok li me kom bûne. Ez hinekî zû ji kar derketim, min çû hin tişt kirîn û bi lez berê xwe da. Saet di 17.00 da gihîştim mal û ketime hinge dinga xwarinê. Loma jî îmkana ku ez li ser siyasetê tiştekî binivîsim qet tuneye.
Xanim bi qahr ji min ra dibêje, ma qey te qebale girtiye, te ne şev e, ne roj e, ne eydî ye...
Ma te xêr?
Min soz da ku ezê zêde dirêj nekim, pir kin bibirim. Milet li bende min e. Bi wî şertî min destûra vekirina kompîtorê girt.
Ya rast min tam nizanîbû îro cejn e, ez baş ne emîn bûm Ji bo ku bizanim min telefonî Mêrsînê birayê xwe kir û jê pirsî. Got, keko, texmîna te rast e, îro eydî ye.
Li ser wê, min xeber da zarokan hatin mal. Min ji wan ra masî û wokek bi dilê wan çêkir, bawer bikin weke Efê pismam "telî" xwe pê ra xwarin.
Helbet Cejna Qurbanê bêyî şîranî î nabe, piştî xwarinê berê min çayeke bi şeref û dûra jî peqlawe weke paşîv da wan.
Zarokên min jî weke min, ji peqlawê pir hez dikin, kîloyek li hewa çû.
Berî ku rabin herin, gotin bavo, zikê me teqiya, bes e...
Min dirêj kir, hinek di herin û tên û di bin çavan ra li min dinêrin, destê min ji we nabe lê ez mecbûr im li vir biqedînim...
Li bende min in.
Careke din Cejna we ya Qurbanê ji dil û can pîroz dikim û hêvî dikim ku her tişt ewê bi dilê we be.
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar