Gelek rojname û sajtên tirkan do bi pûntoyên qerase manşêt avîtibûn, gotibûn, ”Ji serokeşîr li hember Aydin Dogan îlana sûc” , yanî serokê eşîrekê li Aydin Dogan gilî kir.
Wek tê zanîn, ev demeke li Tirkiyê di çapemaniyê da di nabêna serokê Dogan Holdingê Aydin Dogan û serokwezîrê Tirkiyê Recep Tayyip Erdogan da devjeniyeke(şerê devkî)mezin dom dike.
Herdu alî jî hevûdu bi hîle û xurdan, bi tîcareta perê reş û derewan û gelek tiştên din îtham dikin û gelek gotinên giran ji hev ra dibêjin.
Şerê AKP-ê û grûba Aydin Dogan, li ser bûyera ”Denîz Fenerî”yê dest pê kir. Denîz Fenerî yanî Fenera Deryayê, navê komeleyeke xwedêgiravî xêrxwaziyê ye.
Vê komelê li Tirkiyê û li Ewrûpayê ji bo ”malbatên şehîdan” ji xelkê bi milyaran dolar alîkarî top kiriye. Lê zêdeyî 10 milyar(esas reqema rastîn hîn nayê zanîn) dolarê vê alîkariyê li ortê wenda ye. Îdîa ew e ku ev pere çûye ketiye kasa AKP-ê û Erdogan.
Ji vê bûyerê li Almanyayê 4-5 kes hatin girtin ku hemû jî merivên AKP-ê ne. Ji ber ku pereyekî pir mezin ji Almanya yê bi dizî çûye, dozgerê alman di heqê çend kesan da doz vekir û di dawiya mahkemê da 2-3 kesan ceza xwearin.
Medyaya Aydin Dogan gelkî çû ser vê meselê û loma jî di nabêna AKP-ê û Aydin Holdîngê da şerekî siyasî dest pêkir. Û di dawiya vî şerî da serokwezîr Erdogan û serokê grûba Dogan Holdîngê Aydin Dogan hatin hember hev û minaqeşeyên devkî dest pê kir.
A di van minaqeşeyên devkî da xwedêgiravî Aydin Dogan ji Tayibo ra gotiye:
”Erdogan, hin îthamên bêbingeh ji xwe ra kiriye tebîet, îthamên wiha bi sifetê Serokwezîrê Komara Tirkiyê nakeve.”A vev gotinên Aydin Dogan, bi Ahmet Kiranê me yê kejî pir û pir ne xweş hatine û ew bi wan gelkî êşiyaye.
Şalûzî ne pera ye, heger bi peran bûye belkî Kiran xwe li ber baranê hewqasî şil nekira û nexwesta "aferîmekê" ji Reco bistîne.
Ahmet Kiranê me yê Kejî, ev gotinên Aydin Dogan, li hember serokwezîr Erdogan wek tehdît û heqaret qebûl kiriye û loma jî ew pir aciz bûye û gotiye ez bi tu hawî nikanim van heqaretan li hember serokwezîrê dewleta tirk Erdogan qebûl bikim.
Li gor Ahmet Kiranê me yê kejî, ev gotinê Aydin Dogan, di eynî wextê da li miletê tirk jî heqareteke mezin e.
Û loma jî rabûye ji Swêregê daye rê çûye li Ruhayê erzûhaleke daye dozger û ji ber van gotinan li Aydin Dogan gilî kiriye.
Li gor medyaya tirk nivîsîye Ahmet Kiran axa ye û serokê 30 hezar kejî ye. Loma jî ev beyana wî gelkî girîng e.
Ahmet kiran, dewreyekê ji partiya Mesût Yilamz (ANAVATAN-ê)wek nûnerê miletê kurd yê ji Ruhayê ketibû meclîsa tirk. Lê nuha ji ber ku esameya ”ANAVATAn-ê nemaaye diyar e camêr li kuçan bêxwedî maye, bi van gotin û giliyê xwe yê şelafwarî(dalkavuk, şelûzî)dixwaze ji xwe ra xwediyekî bi hukum bibîne.
Mixabin hin kurd hene meriv dibêje qey xwe ji xîret, heysîyet û xurûra netewî bi heft qalib sabûn şuştine, dijmin zilmeke nedîtî li miletê wan bike, gav û seetê wan û miletê wan rezîl û riswa bike, bêşeref û bêheysiyet bike, bi ser wan û miletê wan da birrî û bimîze jî ne xema wan e, bi wan wek şîr û şekir tê, ne pê diêşin û ne jî li ber xwe dikevin. Ji bo carekê be jî ne ruyê wan sor dibe û ne jî fedî dikin.
Ez zilm û zora dewleta tirk û hukûmeta Tayibo didim aliyekî. Herkes dizane ku vê dewletê gelek caran heta bi gihê gû jî bi kurdan daye xwarin. Lê dîsa jî namûs di Ahmet Kiranê me hilnayê, dîsa jî li dewletê û li hukûmeta Erdogan gilî nake, wan nade mahkemê.
Ez viya jî bidim aliyekî.
Heger Ahmed Kiranê me hewqasî bi xurûr û bi heysiyet e û wan gotinên Aydin Dogan yên pir normal jî wek "heqaretê" û "virekiya" Erdogan qebûl dike û loma jî pê diêşe, wê demê bi heqaretên ku Erdogan û hevalên wî herroj li miletê kurd û li serokên wan dikin jî divê biêşe, bira ji bo wan heqaretên wan jî piçek namûs tê hilê û wan jî bide mahkimê.
Erdogan, Cemîl Çîçek û Mehmet Alî Şahîn heta nuha gelek caran heqaretên gelkî mezin li hemû serok û mezinên kurdan kirine; ji Mesûd Barzanî Û Celal Talabanî ra gotine ”şerokeşîr”, gotine ”em bi serokên eşîran ra rûnanin.”
Û ne ev tenê, ma ne ev Erdogan û Cemîl Çîçek û Şahîn bûn ku ji bo Mesûd Barzanî û Celal Talabanî gotin, ”vana kesên solalêsin”, ”em gotinên solalêsan” cidî nagrin.
Heger Ahmet Kiran efendî merivekî hewqasî bi heysiyet û xurûr e û kûpê namûsê ye çima li hember van heqaretên tirkan derneket, çima van heqaretên wan hebekî pozê wî neşewitand û li hember xwe wek heqaretê qebûl nekir?
Qebûl nake, çimkî ew carê fêrî xulamtiya xelkê bûye, toqa bindestî û koletiyê ya di hustuyî wî û miletê wî da qet wî nerehet nake, ew vê wek taceke zêrîn qebûl dike.
Erdoganê ku kes bi rindikî nizane bezê guhê wî ji kuye ketiye ser dilê wî miletê, welatê wî îşxal kirine, nahêlin zarokekî kurd bi navekî kurdî here dibistanê, hefsî nikanin bi dê û bavên xwe ra bi kurdî bipeyivin, nahêlin kurdên ji ber zilma wan reviyane li serê çiyan jî rehet bikin, herro li vir û li wir serên wan jêdikin û pê rismên "xatirayê" dikşînin, axir ev zilm hemû wî naêşîne û tu carî li hember şexsê xwe wek heqaretê qebûl nake.
Xwedêgiravî kurd e, lê zilm û heqareta li miletê wî û li serokên miletê wî dibe nabîne û tu carî jî pê nerehet nake.
Di teşbîhê da xeta tuneye, dibêjin, seyê me ye lê li ber deriyê xelkê direye.
Ji ber ku wihaye, loma jî ji qewmê xwed bêtir, li xwediyê xwe xwedî derdikeve ji bo wan "namûs" tê dilive(!)
A ji ber ku li ber deriyê xelkê ye, loma jî zilm û heqareta li milet û li serokên miletê wî dibe pê tade nayê, vê yekê li hember xwe weke heqaretekê qebûl nake. Lê dema dor tê xwediyê wî, ji ber ku nanê xwe ji wir dixwe, ji ber ku li ber deriyê wan e, loma jî ”namûs” tê hiltê, li hember xediyê xwe rexneyeke herî biçûk jî wek heqareteke xwe qebûl dike.
Hêviya Ahmet Kiranê me ew e ku piştî vê şalûziyê belkî Recoyê gurcî destê xwe li piştê xe û jê ra bibêje, "eferim..." û belkî li ber derî ciyekî jî bidê...
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar