Rojnameya Tarafê û hin nivîskarên wê li hember ”dewleta kûr” û çeteyên Ergenekonê têkoşîneke pir hêja û bêtirs diddin, ji bo Tirkiyeke demokratîk, ji bo eşkerebûna çete û qatilan xebateke dîrokî û bêhempa dimeşînin.
Roj tuneye ku rojnameya Tarafê dosyeyeke qatilên dewleta tirk eşekere neke.
Tarafê, do dîsa ji îdîanameya Ergenekonê, di derbarê cînayetên dewleta tirk da belgeyeke gelkî girîng weşand.
Rojanameya Tarafê dinivîse, dibêje li gor hin belgeyên ku di operasyona Ergenokonê da hatine bidstxistin da diyar dibe ku, MIT-ê (Teşkîlata Îstîxbarata Milî) li hember êrmeniyan, lê bi taybetî jî li hember kurdan gelek faşîstên tirk wek qatil kirê kirine û bi wan kurd dane kuştin.
Û ji bo vî karê wan jî mehê 4700 dolarê emerîkî meaş daye wan.
Li gor belgeyên di rojnameya Tarafê da hatine weşandin, dewleta tirk di sala 1982-an da biryar girtiye ku li hemberî ermenîyên diyasporayê hin çalakiyên terorîstî bike.
Berpirsîyarekî MITê bi navê ”Nurî Gundeş”(wek Mete Aktaral û Metin Gunyol jî tê nasîn) ji bo meşandina van çalakiyên terorîstî çûye Ewrûpayê.
Nûrî Gundeş, li Ewrûpayê bi gelek qatilên faşîst yên MHP-lî ra têkiliyê datîne û wan di bin serokatiya faşîst û qatilê 7 xortên çep Abdulah Çatli da organîze dike. Di destpêkê da mehê 320 dolarî dide her yekî, dû ra meaşên wan bilind dikin, dikin 4700 dolar. Û ev pere jî ji butçeya dewletê ya dizî(gîzlî odenek) tê dayin.
Di belgeyê da tê gotin ku Wezareta Karê Derve ya Tirkîyê bi rêya dîplomatên xwe gelek çek û cebilxane şandiye Ewropayê, ji van qatilên xwe ra.
MIT dû ra Abbdullah Çatli, Oral Çelîk, Mehmet Şener û çend kesên din ku ji cînayetan li wan tê gerandin, ji bo ku li hember PKK-ê û kurdan ”şer bikin” yanî ji bo ku hin cînayetan bi wan bidin kirn dibin Tirkiyê. Û ji bo cînayetan jî têra xwe cebilxane û sîlehan didin wan.
Û ev taximê qatilan di destpêka salên 1990-î da dest bi kuştina siyasetmedar, rewşenbîr û karmendên kurd dikin. QetilkirinaVedat Aydin destpêka van cînayetên siyasî ye.
Dewletê bi van qatilan heta sala 2007-an, heta "bûyera Sûsûrlukê" bi sedan kurd dan kuştin û wendakirin.
Suleyman Demîrel, Mehmet Agar, Dogan Gureş û Tansu Cîller berpirsiyar û birêvebirên van qatil û cînayetan in.
Helbet kurdan dizanîbûn ku (û ji xwe digotin)yên li pişt qatilan dewlet bi xwe ye, dewlet emir nede ew bi serên xwe nikanin van cînayetan bikin.
Lê ya baş îro ev yek êdî ji îdîayê derdikeve û ji alî dozgerê dewletê bi xwe, bi belge û delîlên gelkî xurt tê îspatkirin ku dewletê ev cînayetana daye kirin.
Di çapemeniya tirk da li hember vê xeberê hin kes matmayî mane, nikanin fêm bikin ku dewlet çawa dikane meaş bide mafya û qatilan?
Berî hertiştî dewleta tirk bi xwe ya çeteyan e, ji alî çeteyan va tê îdarekirin. Loma jî karê wiha ji bo wan gelkî normal e.
Ya din, dewlet mecbûr e meaşê qatilan bide, çimkî kes naçe belaş însan nakuje, belaş nabe qatil.
Divê ew jî ”heqê” xwe bigrin.
Dewleta tirk dema dîtiye ku qanûn û zora wan têr nake, rê nade cînayetan, rabûna qatil kirê kirine û pê kurd dane kuştin.
Yanî çeteyên faşîst kurd belaş nekuştine, dewleta tirk mehê 4700 dolar meaş daye her qatilekî…
Lê ev tenê meaş e, bêguman piştî kuştina her welatparêzekî kurd dewleta tirk miheqeq ”prîm” jî daye qatilên xwe yên dest bixwîn.
Û tiştê meriv matmayî dihêle li gel hewqas belge û delîl jî serokên qatilan, kesêm emir û meaş dane wan hîn jî nehatine girtin.
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar