Mizgîna min li we !

Mizgîna min li we, min îro kompîtoreke bi hêl û mêl, yanî yeke sertaca hemû kompîtoran kirî.
Lê hîn teslîmî min nekirine. Ji bo ku zû bînin ez gelkî li ber yê datafiros geriyam, bes pere nekir. Camêr got di nabêna 2-3 heftan da emê teslîmî te bikin.
Min ji yê pispor ra got:
-Xorto, dilê min ketiye vê bêxwediyê, ma tu ci dibêjî? Gelo ez vê bikirim ya yeka din bikirim?
Xort got:
Bawer bike diya min jî bixwesta kompîtorekê bikire minê dîsa ev jê ra pêsniyar bikira.
De îdî hesab li ba we ye, ji xwe ra texmîn bikin ku makîna min kiriye cuqasî bas û rind e!
Dûra ez fikirîm, nizanim cima negot ”bavê min” lê got ”diya min”?
Lê axir gelkî pesnê wê da, got bawer bike te kehbanuya/kiralîceya kompîtoran kirî, qet dengê xwe neke.
Nuha wek zavayê li bende seva gerdegê/seva zîfafê be, ez jî bi wê bê sebriyê li bende kehbanuya xwe me.
Ji ber ku bi klaviya swêdî nivîsîn gelkî zor e loma jî ez nikanim zêde kul û derdê xwe ji we ra bibêjim. Heta ez herfeke kurdî dinivîsim cermê eniya min diqete.
Ez texmîn dikim ku we gelkî ”bîriya” nivîsên min kiriye. Lê tist ji dest min nayê, mecbûrî emê xwe li bende ragirin.
Ha dibê ez viya jî bibêjim, di vê nabênê da ez li ekranek tenik jî digerim, ku min kelepûrek bi dest xwe xist ezê ekstern bi ya kevn ve kim û heta ya nuh tê bikar bînim.
Nuha tistê ez bibêjim ev e.
Bi hêviya ku hûnê kanibin 2-3 hefteyan sebir û tehamulê nîsan bidin.